Een makkelijke stoel, zachte ontspannende muziek en kijken naar vissen, bloemen en landschappen die overal om je heen – voor je, achter je en onder je – worden geprojecteerd. Dat was ons bezoek aan de expo ‘Claude Monet, the Immersive Experience’ in Brussel.
Met HLWM bezochten we de expo Monet, the Immersive Experience.
We kennen Claude Monet (1840-1926) allemaal van de tientallen schilderijen van de waterlelies van zijn tuin in Giverny (Normandië) of van het parlementsgebouw in Londen. De doeken van Monet zitten in het collectieve geheugen van de westerse wereld.
In Brussel kan je je laten onderdompelen in de wereld van Monet. Er hangt niet één echt doek van de Franse impressionist – en dat is al bij al toch jammer -, maar tegelijk krijg je zowat het volledige oeuvre (300 schilderijen) van Monet te zien. Daar zorgen tientallen projectoren voor die haarscherpe en megagrote afbeeldingen beamen van de schilderijen en de wereld van Monet. Op de vloer en de muren voor en achter je. Een bijna 360 gradenprojectie.
Bisceglia
Ondertussen was het genieten van de speciaal voor de expo gemaakte muziek van de Belgische componist Michelino Bisceglia.
De minpuntjes. De projectie was niet totaal (de in de weg staande pilaren en het plafond bleven projectievrij) en het was binnen te warm, wat nog verergerd werd door de verplichting een mondmasker te dragen.
De virtualrealityervaring op het eind was best de 2 euro extra waard. Je zweeft er letterlijk door en boven de doeken van Monet. Meer dan eens had ik de neiging te grijpen naar de bloemen of de sneeuwvlokken die op je afkomen. Knap gemaakt en misschien wel het beste deel van de expo.
Voor wie in deze coronatijden nog op zoek is naar een veilige en nabije reisbestemming: misschien eens een bezoek brengen aan de tuinen van Monet in Giverny. Je bent er na een rit, vanuit Mechelen, van 375 km en 4.15 uur. Een absolute aanrader.
Het rode lintje is het internationale symbool van de strijd tegen aids en hiv.
Deel 3: De diagnose
Twee weken later was ik weer de oude en wilde ik mijn 23ste verjaardag vieren met mijn beste vriend/fuckbuddy. Op mijn handen zat echter een vreemde uitslag die maar niet weg wilde. Mijn huisarts vond het ook bizar. Van uitzicht leek het op gevorderde syfilis, maar dan had de uitslag over mijn hele lichaam moeten zitten en niet enkel op mijn handen. Voor de zekerheid nam ze bloed af.
Op de vrijdag dat ik met mijn beste vriend wilde afspreken voor seks gevolgd door een verjaardagsdiner, belde mijn huisarts me. Ze vroeg of ik meteen op afspraak kon komen omdat er ‘iets positief was teruggekomen’. Op zich leek me dat niet abnormaal. Ik maakte een afspraak voor na mijn werk en voor mijn avondje uit met mijn kameraad.
‘Iets positief’
In de huisartsenpraktijk herhaalde mijn dokter dat er bij mijn laboresultaten ‘iets positief’ was teruggekomen, maar ze weidde niet verder uit. Ik verwachtte dat ze ging toelichten waarop ik juist positief had getest, want ik wist dat ‘positief’ eender welke soa of ziekte kon betekenen. Mijn huisarts zei dat ze zo snel mogelijk een afspraak voor me zou maken bij het Instituut voor Tropische Geneeskunde (ITG). http://www.itg.be/n
Toen ik de woorden hiv-positief hoorde, stroomde het bloed weg uit mijn gezicht. Ik vertoefde in een catatonische toestand waarin mijn brein een tikkeltje achterliep en er weinig tot me doordrong.
Op dat moment gingen alarmbellen af in mijn hoofd. Wat er ook positief was, het kon niet zomaar met antibiotica worden verholpen, want ik moest naar het ITG. Toen begon mijn molen te draaien en kreeg ik een vermoeden van de diagnose.
Ondertussen belde mijn dokter met het ITG, maar raakte ze gefrustreerd omdat er geen arts beschikbaar was op maandag. Toen zei mijn huisarts over de telefoon de woorden die ik nooit zal vergeten: ‘Ik zit hier met een persoon die hiv-positief is. Hij moet absoluut zo snel mogelijk geholpen worden.’
Zelfverwijt
Dan pas hoorde ik de diagnose. Iedereen denkt te weten hoe hij of zij zou reageren. Ik dacht altijd dat ik in tranen zou uitbarsten. Maar toen ik die woorden hoorde, stroomde alleen het bloed weg uit mijn gezicht. Ik vertoefde in een catatonische toestand waarin mijn brein een tikkeltje achterliep en er weinig tot me doordrong.
JVG had het punt bereikt vanwaar terugkeren niet meer mogelijk was.
Ik herinner me dat ik met een mompelend stemmetje antwoordde op de vragen van mijn huisarts. Bij het buitengaan zei ze nog: ‘Ik weet het, het is niet leuk.’ Cynisch antwoordde ik: ‘Dat is een understatement.’
Het gevoel was zelfverwijt. Ik gaf mezelf de schuld van mijn besmetting (en vaak nog altijd). Wie anders kon ik iets verwijten? Iemand had gelogen over zijn status of was zonder het te weten drager van het virus en heeft me besmet. Maar ik had voor bareback gekozen. Ik had die mannen me zonder condoom laten neuken en volspuiten en deed bij hen hetzelfde. Ik nam chems en ging naar groepsfeestjes waar een hele reeks mannen dat deed en vice versa.
Domme gans, wat had ik mezelf aangedaan? Ik kende de risico’s goed genoeg. Toch nam ik ze. Telkens ik naar de huisarts of het ITG ging voor een soa-onderzoek, hamerde mijn moeder op condoomgebruik. Maar ik wilde niet luisteren. Ik had Russische roulette gespeeld en verloren.
Ik had een punt bereikt vanwaar terugkeren niet mogelijk was. Mijn diagnose op 29 september 2017 deelde mijn leven in tweeën: vanaf dan zou er een deel van mijn leven zijn vóór hiv en een deel mét hiv. Er was een einde gekomen aan mijn onschuld. De speeltijd was voorbij. Ik kon niet zorgeloos verder blijven leven, want hiv zou altijd bij me zijn en ik zou op verschillende vlakken altijd moeten opletten. Ik moest nu beslissen hoe ik dat tweede deel van mijn leven zou invullen.
Ik liet mijn beste vriend weten dat we die avond geen seks konden hebben, maar dat ik hem wel wilde zien. Hij was de eerste persoon tegen wie ik vertelde dat ik hiv-positief was. Hij reageerde bedroefd en geschokt, maar stelde me gerust dat hiv dankzij de verbeterde medicatie geen doodvonnis meer is.
Ik had die mannen me zonder condoom laten neuken en volspuiten en deed bij hen hetzelfde. Ik nam chems en ging naar groepsfeestjes waar een hele reeks mannen dat deed en vice versa.
Ik lag in zijn zetel naar het plafond te staren met mijn hoofd in zijn schoot. Wat hij zei, wist ik wel omdat ik genoeg poz & undetectable mannen kende, maar het hielp dat hij me daaraan herinnerde. Het sterkte me in de overtuiging dat ik iets moest doen nu ik hiv-positief was, dat er iets moest veranderen.
Heb je vragen voor JVG, stuur dan een (anonieme) mail naar carl.pansaerts@telenet.be
Volgende zondag: ‘Ik was bang dat mijn moeder me op straat zou zetten.’
Waarom heb ik geen PrEP genomen? Ik kreeg de diagnose dat ik hiv-positief was op 29 september 2017. PrEP werd pas vanaf 1 juni 2017 door de ziekteverzekering terugbetaald. In die periode was er nog veel onzekerheid over PrEP. Je hoorde vaak dat PrEP slechts in 89 procent van de gevallen tegen hiv beschermde. De procedure om het medicijn te verkrijgen was geen kinderspel. Je moest ook nog altijd een (kleine) bijdrage betalen als je een toelating tot terugbetaling kreeg. Al die elementen vertraagden mijn beslissing om PrEP aan te vragen.
Ondertussen neukte ik ongestoord verder zonder condoom. Zo ook tijdens een noodlottig weekend in augustus 2017.
Tegen de tijd dat ik besloten had dat te doen, liep de wachttijd bij het Instituut voor Tropische Geneeskunde (ITG) http://www.itg.be/N op tot een maand. Ondertussen neukte ik ongestoord verder zonder condoom. Zo ook tijdens een noodlottig weekend in augustus 2017. Een zaterdag had ik via de datingapp PlanetRomeo afgesproken met een poz & undetectable koppel in Doornik (een treinrit van twee uur) voor bareback groepsseks op chems.
Het stadhuis van Charleroi.
Toen ik na de seks lag te slapen, lag ik continu te woelen en te zweten en werd ik om het halfuur wakker om te plassen. Na die slapeloze nacht nam ik opnieuw de trein, nu van Doornik naar Charleroi (een rit van twee uur in het weekend) om af te spreken met een andere man voor veilige seks, want dat doe ik ook nog af en toe.
Zodra ik daar aankwam, wist die man dat hij met mij niet veel kon aanvangen. Uiteindelijk heb ik enkele uren proberen te slapen bij hem en ben ik daarna de trein opgesprongen naar huis (weer een rit van twee uur). Dat ik uitgeput thuis aankwam, is zacht uitgedrukt.
Toen ik de volgende ochtend naar mijn studentenjob ging, was ik nog steeds een wrak. Ik was moe en misselijk en had zo’n hoofdpijn dat ik me niet kon concentreren. Toen het onhoudbaar werd, ging ik naar huis en kroop ik in bed in de hoop dat alles beter zou worden na een deftige nachtrust. Ik had er niet meer naast kunnen zitten.
Ik werd wakker zonder me uitgerust te voelen en mijn armen begonnen te tintelen. Het voelde alsof mijn armen steeds verder opzwollen tot ze zo groot waren als boomstammen. Dat ging in vlagen: eerst zwollen ze op, dan krompen ze, om vervolgens opnieuw uit te zetten. Ik was aan het hallucineren! Volgens mij heb ik ook zitten gillen, maar dat kan ik me niet zo goed meer herinneren.
Dokter van wacht
In die gekke toestand drong het tot me door dat er iets grondig fout zat. Het was toen al ’s avonds laat. Dus vroeg ik mijn oudere broer me naar de dokter van wacht te brengen. In de wachtzaal stond ik op instorten, maar zodra de dokter me vroeg wat er aan de hand was, kon ik helder mijn hele verhaal vertellen.
Ondanks alles wat ik had verteld, kon de dokter uit niets opmaken dat er iets mis was (geen verhoogde bloeddruk, geen kortademigheid, geen koorts…). Ik kwam heel helder over. Zonder bloedonderzoek was haar beste gok dat de chems nog niet uitgewerkt waren en dat deze fase vanzelf zou overwaaien. Daar had ze niet helemaal ongelijk in.
De twee weken erna belandde ik in een onverklaarbare uitgeputte sleur. Het werd nooit meer zo erg als de hallucinaties, maar veel beterschap zat er ook niet in. Na een slapeloze nacht werd ik elke ochtend futloos wakker, waarbij ik nauwelijks energie kon opbrengen om recht te staan. Ik deed er meer dan een halfuur over om een potje yoghurt op te eten!
Ik was aan het hallucineren! Volgens mij heb ik ook zitten gillen, maar dat kan ik me niet zo goed meer herinneren.
’s Avonds kreeg ik dan plots energie. Ik kon zonder rustpauze een volledige maaltijd maken voor het gezin en die ook zelf opeten. Maar tegen het slapen gaan sloeg de vermoeidheid weer toe. En dan begon alles weer opnieuw.
Truvada, het bekendste PrEP-middel op de markt.
De wanhoop nabij ging ik naar de huisartsenpraktijk bij ons om de hoek. Een van de dokters kon niets bedenken wat er medisch mis kon zijn en raadde me aan mijn slaappatroon aan te passen en natuurlijke slaapmiddelen in te nemen tot ik er weer bovenop was. Dat heeft geholpen, want ik sliep beter en kon uiteindelijk weer gaan werken. Of zo leek het toch.
Volgende zondag:Dokter: ‘Ik heb hier een hiv-positief iemand die zo snel mogelijk geholpen moet worden.’
Tekst: JVG (juni 2020), eindredactie/verrijking: Carl P
Vragen voor JVG? Mail ze (eventueel anoniem) naar carl.pansaerts@telenet.be
Ik ben 25 jaar oud, gay en hiv-positief. Deze simpele feiten lokken vaak uiteenlopende reacties uit: medelijden (‘Wat erg voor je!’), bewondering (‘Dapper dat je daarvoor uitkomt!’) en onbegrip (‘Hoe kun je in tijden van PrEP nog hiv oplopen?’). Vooral de laatste reactie blijft hangen. Hoe komt het inderdaad dat een jonge homo hiv oploopt nu PrEP op de markt is?
Voor ik met hiv besmet raakte, neukte ik ongeveer al een jaar zonder condoom (bareback). Ik deed dat ook al enkele maanden in combinatie met partydrugs of chems (lees hieronder meer). Daardoor liep ik bijna met de regelmaat van de klok een soa (seksueel overdraagbare aandoening) op, maar dat kon telkens worden genezen (Been there, done that, got the antibiotics).
Waarom gebruikte ik geen condoom?
Toen ik op mijn 18 jaar een datingprofiel aanmaakte en actief op zoek ben gegaan naar seks met mannen, gebruikte ik altijd condooms. Mijn moeder had het gebruik van condooms er ingestampt en ik had geen klachten over condoomgebruik.
Ik vermeld dat laatste omdat ik veel mannen ken die bareback neuken omdat ze met een condoom nooit dezelfde stimulatie ervaren. Niet omdat bareback lekkerder of natuurlijker aanvoelt, maar omdat ze helemaal niets voelen als ze een condoom dragen of, erger nog, pijn omdat condooms hun penis te erg afknellen. Of soms omdat ze geen condooms vinden in hun maat (ik ken nu eenmaal veel grootgeschapen homo’s. Size queen, guilty as charged).
Omdat mijn moeder zo sterk op condooms had aangedrongen,
kreeg bareback de allure van een verboden vrucht.
Bij mij zat het anders. Omdat mijn moeder zo sterk op condooms had aangedrongen, kreeg bareback de allure van een verboden vrucht. In de jaren dat ik heilig in condoomgebruik geloofde, gebeurde het af en toe dat ik de onbedekte penis van mijn sekspartners plaagde met mijn aanlokkelijke kontje. In het heetst van de strijd konden zij de verleiding niet weerstaan en ik evenmin. Karma heeft me dat vaak betaald gezet omdat ik nadien bijna altijd een soa opliep.
Ondanks de negatieve ervaringen met soa’s https://www.allesoverseks.be/soorten-soas liet de lokroep van bareback me niet los. Ik gooide het op een akkoord met de duivel (mezelf). In plaats van het verlangen naar bareback te ontkennen en dat gevoel op de slechtste momenten te laten ontploffen, zou ik het verlangen compleet verzadigen.
Ik koos ervoor met één vaste partner altijd bareback te doen. Ik had een fuckbuddy die hiv-positief was met een ondetecteerbare virale lading (poz & undetectable) en hiv dus niet kon overdragen, zelfs niet tijdens bareback. Een tijd lang sprak ik enkel met hem af voor bareback. Maar mijn akkoord met mezelf had een averechts effect. In plaats van mijn verlangen te verzadigen, verlangde ik nog meer naar bareback.
Langzaamaan liet ik het condoom vaker achterwege met andere partners. Ik begon ook steeds meer te klagen over condoomgebruik: moeilijk te openen verpakking, condoom gaat niet om van de eerste keer, erectie verdwijnt omdat het te lang duurt… Ik wist uit ervaring dat ik niet zonder condoom kon blijven neuken zonder iets ernstigs op te scharren. Want net als iedere zichzelf respecterende homo was ik bang voor hiv.
Om dat risico zo veel mogelijk in te perken, hanteerde ik ‘bareback conditions’, voorwaarden waaraan mannen moesten voldoen alvorens ik het bareback met hen deed. Ofwel moesten ze poz & undetectable zijn, ofwel moesten ze recentelijk zijn getest en soa-vrij zijn verklaard. In beide gevallen moest ik ze op hun woord geloven. Omdat ik zelfs dan nog soa’s opliep, waren die voorwaarden zo lek als een zeef. Mijn uiteindelijke hiv-besmetting heeft dat duidelijk bewezen.
Wat zijn chems?
Chems zijn harddrugs die in het homomilieu vaak worden ingenomen om de seksuele beleving te verruimen. Er zijn tientallen soorten. De bekendste zijn kamagra, ghb/gbl, xtc, cocaïne, speed en ketamine.
Kamagra is een andere vorm van viagra, waardoor je urenlang een erectie kan aanhouden zonder te spuiten en zelfs na klaarkomen.
Gbl is de klassieke rapedrug. De vloeistof heeft een ongelooflijk walgelijke smaak, maar maakt je een tweetal uur enorm geil. Nadien kan je een iets lichtere dosis nemen om het geile gevoel op peil te houden. Bij een te hoge dosis kan je bewusteloos worden (g-hole) of zelfs sterven.
Ghb is de minder sterke variant van gbl.
Xtc geeft je een ontspannen gevoel en vooral de weke delen van het lichaam worden gevoelig. Het lichaam kan snel oververhit geraken, dus moet je veel drinken.
Cocaïne en speed hebben een soortgelijk effect omdat ze je actief houden.
Ketamine is een geestverruimende drug en kan wel eens leiden tot trips (hallucinaties).
PrEP is een hiv-remmer die een hiv-besmetting voorkomt en wordt dus preventief ingenomen. PrEP wordt voorgeschreven aan personen met seksuele risicocontacten (zonder condoom), voornamelijk homomannen.
‘Mijn hiv-diagnose op 29 september 2017 deelde mijn leven in tweeën: vanaf dan zou er een deel zijn vóór hiv en een deel mét hiv. Er was een einde gekomen aan mijn onschuld. De speeltijd was voorbij. Ik ben 25 jaar, gay en hiv-positief.’
Hiv en aids, we horen er sinds enkele jaren nog weinig over. Indien toch, dan denken we te veel aan sub-Sahara Afrika en niet aan België. Fout. In 2018 raakten in ons land 882 mensen, vooral mannen, met hiv besmet.
Ons land telt een kleine 20.000 seropositieven, voor de overgrote meerderheid mannen en dan vooral mannen die seks hebben met andere mannen. Het gros van de nieuwe besmettingen zit in de leeftijdscategorie 25 tot 49 jaar. Maar af en toe (10% van de gevallen) loopt het ook mis bij jongeren.
Een van hen is JVG, een 25-jarige homo uit Antwerpen, die op 23 jaar te horen kreeg dat hij seropositief is. We vonden JVG op Grindr en konden hem snel overtuigen om voor HLWM te vertellen hoe hij besmet is geraakt, hoe hij daarop reageerde, welke impact hiv heeft op zijn leven, wat de medische gevolgen zijn… Een ontroerend eerlijk relaas van hoe het fout is gelopen en hoe het leven nadien verder moet.
Vanaf nu elke zondag in een achttal afleveringen exclusief op www.hlwm.be.
PS. Vragen voor JVG, stuur ze naar carl.pansaerts@telenet.be
We hebben net (om 21 uur) groen licht gekregen van De Schakel om vanaf morgen, vrijdag 19 juni, de Babbelkroeg weer te openen. Eindelijk, na ruim drie maanden lockdown.
Dus, morgen, vrijdag 19 juni, zijn we van 21 uur tot 1 uur (heel stipt) geopend. Niet op de zolder, wegens te klein voor de naleving van social distancing, wel op het gelijkvloers.
Jullie gastheren zijn Koen (onthaal) en Ruben en Jimmy (tappers).
Openingstijden: 21 uur tot heel stipt 1 uur. Laatste bestellingen om 0.15 uur.
Verloop
Als je je ziekjes voelt, blijf je thuis.
Bij het binnenkomen handen ontsmetten.
Er staat een onthaler klaar die je in samenspraak een tafel zal toewijzen.
Maximaal tien personen per tafel, en de tafels staan 1,5 meter uit elkaar. Aan grote tafels kunnen ook twee groepjes van drie/vier man/vrouw zitten met daartussen 1,5 meter.
Je mag niet van de ene tafel naar de andere lopen. Ook geen tooghangen.
Opstaan mag enkel om naar huis of naar het toilet te gaan.
De tappers – die een mondmasker dragen – komen de bestelling opnemen en aan tafel brengen. Er wordt zittend gedronken.
Cash betalen mag. En onmiddellijk betalen.
Roken mag niet, ook buiten niet. Je mag enkel rondlopen om naar huis te gaan of naar het wc.
Wc-gebruik. Eén man per keer. Indien je naar het wc gaat, trek de algemene deur van het toiletblok dan dicht, dan ziet iemand anders dat het bezet is. Als je het toilet verlaat, laat de deur dan openstaan, zodat anderen zien dat het vrij is.
Regels voor de tappers.
Mondmaskers verplicht tot aan de sluiting.
Tafels en stoelen nadien kuisen/ontsmetten.
Glazen warm of koud wassen, maar mét wasmiddel en nadien spoelen. Bij gebruik van een handdoek regelmatig van handdoek wisselen.
Handen heel regelmatig ontsmetten.
De komende weken zullen de tappers telkens mensen van het bestuur zijn. Andere vrijwilligers zijn nadien zeker welkom.
Het zijn vrij strenge regels, maar ze zijn niet onoverkomelijk. En de kans is groot dat ze over enkele weken al versoepeld worden.
Tot morgen, vrijdag. Of een van de vrijdagen daarop.
We mogen nog altijd niet echt uit ons kot. Daarom opnieuw een reeks kijk-, doe- en luistertips om het weekend mee door te komen. Hou jullie gezond.
De pornoacteur François Sagat als de gekruisigde Christus, naar een doek van Caravaggio. Sagats naam staat in Griekse hoofdletters op zijn linkerarm getatoeëerd.
1/ Proficiat aan jullie allen, LGBTQ-mensen. Zondag 17 mei is het jullie feestdag. Dan vieren we IDAHOT, de Internationale Dag tegen de Homo- en Transfobie, onze nationale feestdag.
Mechelen had een redelijke numero gepland, maar die valt door de coronacrisis wat in het water.
Op veel plaatsen in de binnenstad en de deelgemeenten worden banken en zebrapaden in regenboogkleuren geschilderd.
De regenboogvlag wappert aan het stadhuis (van 9-17/5) en – voor het eerst – boven op de Sint-Romboutstoren (van 10-17/5). Kijk een van de komende dagen eens naar omhoog.
Een LGBTQ-getuigenis van Yves en Jana is te vinden op de Facebook- en Instagram-account van Mechelen, en op de digitale zuilen die her en der in de binnenstad staan.
2/ Twee lezers hebben naar aanleiding van onze mail van vorige week gevraagd of we nog websites kennen gespecialiseerd in de verkoop van gay kunst.
Een aanrader is de Britse websiste Adonis Art International – World Wide Hub for Male Art uit Manchester. https://adonis.gallery/home
En je moet maar eens een kijkje nemen op de website http://www.rosswatson.com van Ross Watson.
Ross Watson, ‘Soldiers’, 2019, olie op doek. 23.000 euro.
De Australiër is een bekende maker van gay schilderijen en foto’s. Amusant zijn zijn herinterpretaties van wereldberoemde klassieke doeken van onder meer Caravaggio, waarbij de centrale figuur niet zelden vervangen wordt door een bekende pornoacteur, zoals Dolph Lambert, François Sagat… Hij maakt ook doeken op basis van eigen inspiratie. Zijn klanten zijn niet de minsten. Het gaat onder meer om Sir Elton John (een grote fan), James D. Wolfensohn (de ex-voorzitter van de Wereldbank) en tientallen musea in onder meer de VS, Australië en het Verenigd Koninkrijk.
De prijzen van de olieverfschilderijen zijn niet min. Van 10.000 euro tot 80.000 euro. Veel, maar een virtueel bezoek meer dan waard. Je moet toegeven dat Watson talent heeft.
3/ Eurovisie komt eraan.
Ons lid Kurt B. heeft twee boeiende Eurovisie-specials van telkens meer dan een uur gemaakt. Met oude toppers en inzendingen voor de geannuleerde wedstrijd van 2020 in Rotterdam. Te beluisteren via https://www.mixcloud.com/kurt-bekaert/ .
Een eurovisiequiz in het Nederlands van een gay website uit Nederland. Toch maar eens testen of je wel zo veel weet als je denkt te weten. Doen op https://www.gaysite.nl/fun-songfestivaltest
4/ En dan is er nog het weekendaanbod van de holebizender OutTV.
Vrijdagavond: ‘Kiss Me‘. Twee jonge vrouwen, Mia en Frida, worden door het huwelijk van hun ouders stiefzussen. Ze worden verliefd.
Mia en Frida uit ‘Kiss Me’.
Zaterdagavond: ‘Cupcake‘. Een vriendengroep uit Tel Aviv denkt het beter te kunnen dan de officiële Israëlische inzending voor Eurovisie.
Zondagavond: ‘Capital Games‘. Twee ambitieuze mannen vechten om dezelfde prestigieuze baan. Tijdens een teambuilding belanden ze bij elkaar in bed.
Carl P (14/5/2020)
We moeten nog heel even binnenblijven. Daarom opnieuw een reeks kijk- en luistertips om het weekend mee door te komen. Hou jullie gezond.
1/ De Babbelkroeg zal nog langer gesloten blijven. We moeten het lockdownregime van de horeca volgen, en die heropent als laatste sector. Dat zal waarschijnlijk pas in juni zijn.
2/ Wie nog voltijds aan het werk is, maar door corona beperkt is in zijn/haar sociaal leven, houdt aan het eind van de maand meer geld over dan voorheen. Geen terrasjes, resto’s, uitstappen, shoppen… Thuiszitten en oppotten. Met het extra geld kan je misschien wat kunst kopen.
Op http://www.pinkart.be vind je een pak ‘gay’ schilderijen, tekeningen, prints, beeldhouwwerken en foto’s. Alles is te koop. Pinkart.be is een Antwerpse website.
3/ We hebben nog wat boeiende films gevonden op het internet.
Boeiend, ook voor de kostuums, is ‘The Picture of Dorian Gray’, gebaseerd op een boek van de Brits-Ierse homo-auteur Oscar Wilde. Dorian Gray laat op jonge leeftijd een prachtig portret van zichzelf schilderen. Hij veroudert niet, het schilderij wel. Het doek is dan ook een goed bewaard geheim. Te bekijken op https://www.youtube.com/watch?v=NXE39ovNeq4&has_verified=1
Hou je van ballet, dan vind je op het internet een boeiende BBC-documentaire over het leven en het werk van de beroemde/beruchte Russische balletdanser Rudolph Noerejev. https://www.youtube.com/watch?v=LAqmm9rAPXk
Of ben je eerder in de mood voor een heel grappige holebifilm, zoals ‘Mambo Italiano’. https://www.youtube.com/watch?v=RVP3-sNx_rI&t=186s We hebben die film gedraaid in de toen nog Kinepolis in Mechelen naar aanleiding van de 20ste verjaardag van HLWM in 2005.
Rudolph Noerejev.
4/ De jaarlijkse voetbalwedstrijd van de Pink Devils in en tegen Boom – gepland voor vrijdag 15 mei – is geannuleerd. Boom pikt de draad volgend jaar weer op. De hervatting van de trainingen van Gay Volley Mechelen is ook niet voor morgen.
Vrijdagavond: ‘The Falls, Testament of Love‘, het tweede deel over de verboden liefde tussen twee mormoonse mannen. Vorige week was het eerste deel te zien.
Zaterdagavond: ‘Tom of Finland’, een biopic over de Fin Touko Laaksonen, bekend van zijn tekeningen van gespierde mannen in allerlei uniformen.
Zondagavond: ‘Silent Youth’, een coming-outfilm en hoe lastig dat soms wel is.
6/ Er is dit jaar geen Eurovisiesongfestival. Ons lid Kurt B heeft een eerste Eurovisiespecial klaar. Meer dan een uur oude festivalliedjes en de inzendingen van dit jaar. Te beluisteren op https://www.mixcloud.com/kurt-bekaert/
Het lange weekend van het Feest van de Arbeid is bezig. Niet dat het echt veel uitmaakt, want elke dag ziet er in deze coronatijden min of meer hetzelfde uit. Om de sleur te doorbreken serveren we jullie opnieuw enkele kijk-, luister- en leestips.
1/ De Babbelkroeg zal nog langer gesloten blijven. We moeten het lockdownregime van de horeca volgen, en die heropent als laatste sector. Dat zal waarschijnlijk pas in juni zijn.
2/ De verkiezing van Mr Gay Belgium 2020 is wegens… uitgesteld tot 15 augustus. Je vindt de twaalf finalisten op http://www.mrgaybelgium.be. Je kunt meteen ook stemmen op je favoriete, veelal jonge homo. Met elk van de twaalf finalisten is op YouTube ook een kort interviewtje te vinden.
3/ We hebben nog meer boeiende films gevonden op het internet.
De Nederlandse website Winq bundelde vier maanden geleden 15 holebikortfilms. Die zijn integraal te bekijken door simpelweg op de foto’s van de films te klikken. https://winq.nl/articles/228039/korte-gayfilms/#
The Boy Next Door (2008): een ontroerende kortfilm over een onverwachte ontmoeting tussen een homo-escort en de zoon van een klant. https://www.youtube.com/watch?v=d2ruTbTWc8I
4/ De jaarlijkse voetbalwedstrijd van de Pink Devils in en tegen Boom – gepland voor vrijdag 15 mei – is geannuleerd. Boom pikt de draad volgend jaar weer op. De hervatting van de trainingen van Gay Volley Mechelen is ook niet voor morgen.
Vrijdagavond: ‘The Falls‘, over twee mormoonse homomannen die verliefd worden, wat tegen hun geloof indruist.
Zaterdagavond: ‘I Want Your Love‘, over het homokunstwereldje in San Francisco.
Zondagavond: ‘The Way He Looks‘. De blinde tiener Leonardo ziet zijn klasmaat wel zitten.
6/ Er is dit jaar geen Eurovisiesongfestival. Ons lid Kurt B werkt aan twee specials over het liedjesfeest. Die kan je binnenkort beluisteren op https://www.mixcloud.com/kurt-bekaert/
Ondertussen kan je de andere knappe afleveringen van Kurt op Mixcloud beluisteren.
We gaan nog een poos langer in lockdown zitten. Zoveel is duidelijk. Een heropening van de Babbelkroeg zit er begin mei hoogstwaarschijnlijk niet in. Maar we willen zeker niet dat je je gaat vervelen thuis. Daarom opnieuw een paar tips.
Uit de film ‘Maurice’, met rechts een jonge Hugh Grant.
1/ De prestigieuze Van Eyck-expo sluit definitief de deuren. Een virtuele wandeling door de tentoonstelling is nog het enig haalbare. Van Eyck-expert Till-Holger Borchert neemt je in een half uur mee langs de topstukken van de expo. https://vaneyck2020.be/van-eyck-bij-je-thuis/
2/ ‘Maurice’ is een van de mooiste homofilms die ooit zijn gemaakt. Gebaseerd op het gelijknamige boek van rond 1910 van E.M. Forster dat, omdat de schrijver nooit uit de kast is gekomen, pas na zijn dood begin de jaren 70 gepubliceerd mocht worden. De film uit 1987 is zowat de eerste grote rol van de toen nog vrij onbekende Hugh Grant. Maurice (Grant), een lid uit de bourgeoisie, wordt tijdens zijn studiejaren in Cambridge verliefd op Clive Durham, een jonge edelman. Een verboden liefde, ’the love that does not dare speak its name’. Engelstalig, niet ondertiteld.
Een van de films die je gratis kunt bekijken is ‘Vita &Virginia’, over de turbulente relatie in de 1920s tussen de twee Britse schrijfsters Virgina Woolf en Vita Sackville-West. De Engelstalige film zonder ondertitels is in twee delen te bekijken op
4/ Op http://www.out.tv kan je zelf het holebifilmaanbod voor dit weekend vinden. Het volstaat in het balkje bovenaan te klikken op tv-gids.
5/ Er is dit jaar dus ook geen Eurovisie Songfestival. Ons lid Kurt B werkt aan twee specials over het liedjesfestival. Die kan je binnenkort bekijken op https://www.mixcloud.com/kurt-bekaert/
