‘Iemand heeft tegen mij gelogen over zijn hiv-status’

Wie van de vier? JVG ging op zoek naar de besmetter, maar vond hem niet. Voorbeeldfoto.

Deel 5: De zoektocht naar de besmetter

Ik ben er nooit achter gekomen wie me met hiv besmet heeft. Toen ik besmet raakte, heb ik wel alles op alles gezet om dat te weten te komen. Het tijdsvenster waarbinnen ik besmet raakte, was vrij beperkt. Een maand voor mijn diagnose (enkele dagen voor het weekend in augustus) had ik me bij het ITG aangemeld om PrEP aan te vragen en bloed laten afnemen. Ik heb over die bloedtest niets meer gehoord. Naar alle waarschijnlijkheid was ik op dat moment nog negatief.

Rekening houdend met de incubatieperiode van hiv raakte ik ergens in juni of juli besmet. Alle contactpersonen en datingprofielen met wie ik in die periode en tot aan mijn diagnose heb afgesproken, heb ik verwittigd en ze gevraagd zich te laten testen. Door de voorwaarden die ik stelde om te barebacken ging ik ervan uit dat ik de poz & undetectable mannen al kon uitsluiten.

Je kunt nooit zeker zijn van de hiv-status van je sekspartner. Hij kan beweren wat hij wil, je weet nooit of hij de waarheid vertelt of niet. Je kan enkel zeker zijn van je eigen status.

Iedereen die ik aansprak, reageerde zeer begripvol en medelevend en liet zich meteen testen. Degenen die PrEP namen, lieten zich iets moeilijker overtuigen. Voor velen was het een wondermiddel, waardoor een hiv-besmetting onmogelijk zou zijn. Op dat moment wisten we daar nog niet genoeg over. Uiteindelijk gingen ze toch langs bij de huisarts of het ITG.

Na mijn diagnose waren de resultaten van mijn dates een tweede stomp in de maag. Niemand testte positief op hiv. Ik overliep in gedachten telkens weer met wie ik allemaal had afgesproken, tot plots één iemand overbleef met wie ik nog geen contact had opgenomen.

Dat lag ook niet zo voor de hand omdat ik zijn contactgegevens had gewist. Waarom zou je de gegevens van een teleurstellende date bijhouden? Ten einde raad doorzocht ik onze chatgeschiedenis op datingapps en WhatsApp en vond ik zijn adres terug in een groepschat.

 

 

Ik schreef hem een brief met een korte uitleg van wat er was gebeurd en voegde mijn contactgegevens toe. Met die brief op zak fietste ik van Deurne naar Wilrijk (bijna drie kwartier) om hem te bussen.

Ik kon initieel moeilijk verkroppen dat de persoon die mij besmet had een mysterie bleef. In feite was ik op zoek naar een zondebok. Ik wilde iemand de schuld kunnen geven van mijn besmetting. Het duurde niet lang voor ik inzag dat er maar één iemand schuld droeg: ik.

Niet veel later ontving ik een sms. Opnieuw geen positieve test. Na alle moeite om iedere mogelijke date op de hoogte te brengen bleek niemand hiv-positief te zijn, buiten ik. Zo bleven er twee opties over: ofwel had ik toch ergens iemand over het hoofd gezien, ofwel had iemand gelogen over zijn status.

In het laatste geval bewijst het nog maar eens dat je nooit zeker kan zijn van de status van je sekspartner. Die persoon kan beweren wat hij wil, je weet nooit of hij de waarheid vertelt of niet. Je kan enkel zeker zijn van je eigen status. Daarom moet je je regelmatig laten testen en gepaste voorbehoedsmiddelen (condooms of PrEP) gebruiken.

JVG zocht een zondebok, die hij niet vond.

Ik kon initieel moeilijk verkroppen dat de persoon die mij besmet had een mysterie bleef. In feite was ik op zoek naar een zondebok. Ik wilde iemand de schuld kunnen geven van mijn besmetting. Het duurde niet lang voor ik inzag dat er maar één iemand schuld droeg: ik. Mijn gedrag en mijn keuzes hebben geleid tot mijn hiv-besmetting. Daar droeg ik zelf de verantwoordelijkheid voor.

Oké, die ene persoon had mogelijk over zijn status gelogen, maar voor hetzelfde geld wist hij zelf niet eens dat hij besmet was. In die zin was het ook goed dat al mijn dates zich lieten testen zodat ze zich konden bezinnen. Ze waren door het oog van de naald gekropen. Ik niet.

Uiteindelijk maakt het ook niet uit wie me besmet heeft. Ook al zou ik weten wie het was, ik had er niets aan kunnen veranderen, behalve mezelf afvragen ‘wat als ik niet met hem had afgesproken, wat als ik dit of dat (niet) had gedaan?’ Ik zou mezelf gek maken door hypothetische situaties te blijven bedenken waarin ik andere keuzes had gemaakt.

 

Die had ik dus niet. Ik moest leven met de keuzes die ik had gemaakt. Weten wie me had besmet, zou niets veranderen aan het feit dat ik hiv-positief was.

 

Heb je vragen voor JVG: stuur die dan (eventueel anoniem) naar carl.pansaerts@telenet.be

Volgende zondag, deel 6: Impact van hiv op relaties en dating

Tekst: JVG (juni 2020), eindredactie: Carl P