Durbuy, ijskoud maar volop zon

 

Vrijdag 23 februari, zonnig maar koud en op weg naar het weekend in Durbuy. Spannend! Hoe zal het huis zijn? Hoe zal de omgeving zijn? Na aankomst de eerste wows: een prachtig uitzicht en een warme ontvangst.

Op zoek naar de kamer. De deuren bleven maar komen, keuze gemaakt, spullen afgezet en daarna tijdens een gezellige babbel met een drankje wachten tot iedereen aangekomen was. Waarna het weekend kon beginnen in het salon met een hapje en een drankje. Natuurlijk moest ook de innerlijke mens versterkt worden met een lekker zelf gemaakt avondmaal.

Zaterdag

Op tijd opstaan voor een uitgebreid en verzorgd ontbijt, met tijd om met iedereen wat te praten. Na het ontbijt duffelde iedereen zich goed in om rond 11u te kunnen vertrekken voor een wandeling van ongeveer 8km langs prachtige landschappen, met veel rust en volop zon.

Tussendoor stoppen we in Durbuy om iets warm te drinken en een klein hapje te eten. Daarna terug naar de boerderij met in het begin van de terugtocht een korte maar steile klim. Aangekomen gaat iedereen zich douchen om daarna in het salon te aperitieven met een hapje. Rond 19u worden wij verwacht in het dorpje Palenge, een kleine kilometer van onze boerderij, om er lekker te gaan eten. Een driegangenmenu met aperitief.

Zondag

Wij beginnen de dag met een uitgebreid en verzorgd ontbijt. Vandaag werden we verwacht in Durbuy voor een rondleiding met gids. Sommigen gaan te voet naar daar, anderen met de auto. Onze gids vertelt eerst over de geschiedenis van Durbuy en drukt ons op het hart dat dit het kleinste stadje ter wereld is. We mogen ook proeven van verschillende specialiteiten van de Ardennen. Na een rondleiding van een tweetal uurtjes gaan we nog samen iets drinken om daarna richting onze site te stappen.

Daar aangekomen gaan we in het salon zitten met een drankje en een hapje om nog bij praten over het weekend. Voor iedereen naar huis vertrekt, is er nog een croque voorzien. Na dit laatste avondmaal begint iedereen zich klaar te maken om naar huis te vertrekken. Het weekend is voorbij gevlogen.

Alvast een hele dikke merci voor de organisatoren: Hans en Erwin en Luc en Patrick.

Franky V (tekst) en Maxim VP en Hans VDS (foto’s) (3/3/2018)

HLWM grijpt nipt naast prestigieuze holebiprijs

De Homo- en Lesbiennewerking Mechelen (HLWM) heeft naast de Prijs van het Hart 2017 van çavaria, de koepel van 120 Vlaamse holebiverenigingen, gegrepen. Dat is de bekroning van de meest hartverwarmende activiteit van een Vlaamse of Brusselse holebivereniging.

Cavaria koos HLWM als een van de drie finalisten voor de organisatie op zondag 26 november van een studienamiddag in samenwerking met Sensoa en Genderflux. Die focuste op twee thema’s: soa’s, hiv en prep (een preventief middel tegen een besmetting met hiv) en op gender en genderdiversiteit. Vooral Kenny en Dirk hebben hun schouders onder dat project gezet.

‘Unieke samenwerking’

HLWM was genomineerd voor drie redenen, zegt Jolien Lamberigts, bij çavaria verantwoordelijk voor de holebiverenigingen uit Brussel en de provincie Antwerpen, aan de telefoon. ‘Ten eerste, de unieke samenwerking tussen een lokale holebivereniging (HLWM) enerzijds en de Vlaamse verenigingen Sensoa en Genderflux anderzijds. Ten tweede, het was een succesvolle activiteit, waar toch wel wat volk op af is gekomen. Ten derde, het ging om belangrijke thema’s en onderwerpen.’

De prijs ging uiteindelijk naar Trainbow Belgium, de vereniging van holebi’s en transgenders bij de Belgische spoorwegen: NMBS, Infrabel en HR-Rail. Trainbow slaagde erin om op de Internationale Dag tegen Homofobie en Transfobie (Idahot) de regenboogvlag te laten buitenhangen aan alle Belgische stations.

Carl P (21/2/2018)

 

Karaoke en dansen tot 03.30 uur

Met 33 man hebben we afgelopen vrijdag in de Babbelkroeg karaoke gedaan en gedanst. Om 3.30 uur in de ochtend waren de laatsten buiten.

HLWM organiseerde midden februari een karaokeavond, waarbij 33 HLWM-leden en sympathisanten hun weg naar onze wekelijkse Babbelkroeg gevonden hebben. Opvallend veel nieuwe en jonge gezichten. Kijk maar eens naar de foto’s.

De avond begon vroeg, de eerste liederen werden al kort na 21 uur gezongen. Al snel kwam er een tweede, derde… lied. Het ene wat vocaal correcter dan het andere. En vooral Nederlandstalige liederen. Veel Vlaamse klassiekers. Drie trokken menige bezoeker de dansvloer op.

Er werd die avond heel veel gezongen en gedronken. Sommigen durfden solo een lied te brengen voor iemand bijzonder. Anderen hadden er genoeg aan om aan de bar een drankje te consumeren en van daar mee te zingen.

Mensen bij elkaar brengen

Het was heel mooi om te zien hoe muziek mensen bij elkaar kan brengen. Een gesprek starten met iemand dat je niet kent, hoe doe je dat? Heel simpel. Je vraagt gewoon of hij al een liedje uitgekozen heeft om te zingen. Of je stelt een duet voor.

Kortom het was een geweldige avond, waarna we met veel respect voor elkaar de nacht in gingen. Een activiteit die we zeker nog eens kunnen inplannen.

Jimmy DB tekst, en Denis T foto’s  (18/2/2018)

 

Buitenlanders tekenen voor helft GVM

Donderdag 25 januari was een schot in de roos. 17 GVM’ers tekenden present voor hun wekelijkse volleybaltraining. Wat mijn vooral opviel was dat 8 van de 17 aanwezigen niet-Belgen zijn.

Op de groepsfoto vind je mensen van België, Italië, Finland, Filipijnen, Venezuela en Thailand.

De fotoslider geeft een impressie van hoe het er elke donderdagavond van 21 uur tot 23 uur aan toe gaat in het Paardenstraatje in hartje Mechelen.

Interesse om mee te doen? Kom dan zeker eens langs.

Carl P (26/1/2018)

 

Dames, bedankt voor jullie komst!

De nieuwjaarsreceptie op 19 januari was een schot in de roos. Ongeveer 60 mensen, die samen 200 halve broodjes achterover gedrukt hebben. En… voor het eerst sinds lang weer wat vrouwen. 

Overal te lande zijn de nieuwjaarsrecepties in full swing. HLWM kon niet ontbreken. Een jaar geleden nog in onze oude Babbelkroeg in de Hanswijkstraat, met toen nog altijd de onzekerheid over onze nieuwe locatie. Nu in ons gloednieuw lokaal met uitzicht op de Grote Markt.

Om 19 uur begonnen we eraan. Alles klaarzetten, 200 halve broodjes smeren en beleggen, wat versiering aanbrengen. Even na 21 uur waren er al 20 mensen. Nog wat later zat de keet goed vol. Zoenen, wensen, plannen, praten… Een gezellige drukte.

 

 

 

 

Breng jullie vriendinnen mee!

Wat mij vooral opviel toen ik binnenkwam, was het feit dat er aardig wat vrouwen naar onze derde verdieping waren afgezakt. Een aangename verrassing, voorwaar. Dames, geloof ons, we zijn van plan jullie vaker naar de Babbelkroeg te lokken. Kom af, breng jullie vriendinnen mee, en kom op een vrijdagavond wat drinken en iets kleins eten. Het zou leuk zijn jullie wat meer te zien.

Speeches hebben we bewust niet gehouden. Maar iedereen weet dat we druk bezig zijn. Een greep uit het aanbod voor de komende maanden: een weekend in Durbuy en eentje in Rotterdam, we gaan eens zwemmen, een psycholoog komt een voordracht geven over holebi’s en seksualiteit… En er staat nog meer leuks op stapel. Je vindt onze activiteiten op deze website onder ‘we doen’ en dan ‘kalender 2018’.

 

Om 3 uur – met alle flessen cava zero leeg – waren de laatste mensen naar het schijnt buiten. We klinken op een vruchtbaar werkjaar. Op onze en jullie gezondheid, op de liefde, op de vriendschap en op het succes.

Carl P (22/1/2018)

Pink Devils winnen eerste wedstrijd van het jaar

De Pink Devils trapten hun voetbaljaar af in en tegen Mortsel Sint-Jozef. Twaalf spelers maakten de verplaatsing naar het voetbalveld. Bij het affluiten van de wedstrijd stond een zege van 1-2 voor de Pink Devils op het scorebord.

De eerste 10 min waren voor beide ploegen wat zoeken, zeker na een wat langere winterstop. Ook voor de thuisploeg was het geleden van half december. Het ging goed op en neer zonder dat er echt kansen voor een van beide teams waren. Toch was het de thuisploeg die na een snelle tegenaanval op voorsprong kwam. 2 min daarvoor had ze de Pink Devils al eens verwittigd, toen nog afgefloten voor buitenspel. Ook al viel de goal een beetje uit de lucht, het resultaat was wel een 1-0 op het bord.

Na een paar positiewissels en en goede aanval van ons stonden de bordjes weer gelijk. Omdat Ibi in de grote baklijn werd neergehaald en Jelte de daaropvolgende strafschop omzette in een goal, stonden we snel weer op gelijke hoogte: 1-1. Dat was het moment waarop wij als bezoekers de rest van de eerste helft voor onze rekening namen. De ene aanval en hoekschop volgde de andere snel op. Zelf kwamen we niet meer in de problemen. Ons tweede doelpunt viel dan ook niet uit de lucht. Vanuit de tweede lijn, anders gezegd met een afstandsschot, tekende Glenn voor de 1-2 voorsprong. Op zijn debuutwedstrijd onmiddellijk voor ons scoren, het zal aangenaam gevoeld hebben.

Vooral verdedigen

De ruststand (1-2 voor de Pink Devils) werd ook de eindstand. De tweede helft was van mindere kwaliteit, vooral voor ons. We moesten vooral verdedigen. We slaagden er nog wel in om de bal grotendeels in ons bezit te houden, maar de kansen of snelle aanvallen van de eerste helft waren veel minder aanwezig. Het was dan toch bibberen tot het einde, met nog een prachtig afstandsschot van de thuisploeg. Dankzij een prachtige redding van onze keeper Jacopo kwam geen gelijkmaker op het bord te staan.

Na twee keer 45 minuten voetballen en met slechts één vervanger stond bij het eindsignaal 1-2 voor de Pink Devils op het bord. De supporters van de thuisploeg waren in groten getale aanwezig, wat goed was voor een leuke sfeer. Na de wedstrijd kwam al snel de vraag voor een terugmatch bij ons in Mechelen. We breien er graag een vervolg aan. Het is tof het jaar zo goed te kunnen inzetten. Wat vorig jaar tot in mei duurde, hebben we nu na één speeldag al klaargespeeld: winnen.

 

 

Het was een goede wedstrijd en nog vele leuker om nog eens te winnen. Hopelijk zijn de andere Pink Devils die er zondag niet bij waren overtuigd. Ze krijgen een herkansing op zondag 18 februari in Wilrijk.

Andy H (15/1/2018)

(Wegens geen foto’s gemaakt, hebben we foto’s van afgelopen zomer gebruikt. De bezetting is niet veel veranderd.)

Pink Pedals mountainbiken in Heusden-Zolder

Vier leden van de Pink Pedals, de Mechelse homo-MTB-club, zijn twee dagen voor Kerstmis gaan mountabiken in het Limburgse Heusden-Zolder.

Op het programma stond een parcours van 32 km, zacht golvend en, volgens de website, ‘niet te moeilijk’. De deelnemers hadden – zo vlak voor Kerstmis – gehoopt op glühwein of andere warme dranken. Maar ze kwamen van een kale reis thuis. Niets van dat alles. Nadien zelfs geen stand om de modderige MTB-fietsen proper te spuiten. Het zal dus thuiswerk geweest zijn.

Hieronder enkele sfeerbeelden van voor, tijdens en na. Voel je de drang om ook eens mee te doen, neem dan contact op met Luc VE, de coördinator van de Pink Pedals.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

.

Carl P (13/1/2018)

70 minuten vette pret met ‘Mannelijk Naakt’

Dat mannelijk naakt mooi is, wisten we al langer. Maar ‘Mannelijk Naakt’ was subliem. Een kleine 40 man hebben van de eerste tot de zeventigste minuut zitten gieren tijdens een privévoorstelling van deze theatermonoloog in de Bab.

Zegt het ene schaap tegen het andere: ‘Waarom ben je vandaag zo trrrrraaaaaggggg?’ Antwoordt het andere schaap: ‘Ik was vroeger lam.’

De toon was meteen gezet toen acteur Maarten Mylemans op zaterdag 2 december even na 20 uur de ‘scène’ in de veranda van de Babbelkroeg bestormde voor een vierde en laatste voorstelling (na Antwerpen en Leuven) van ‘Mannelijk Naakt’.

Die scène was de rommelige kamer van een jonge, wat nichterige homo. Een tafeltje vol prullaria, een luie zetel van IKEA, een hangrek met wat kledij, slippers en schoenen met gouden veters. Dat was de setting van een dik uur dol plezier.

Maarten – homo en midden dertig – is na vele jaren weer single, en op zoek naar een nieuw vriendje. Die zoektocht loopt vandaag veelal via datingapps, Grindr op kop. Maarten installeert Grindr op zijn smartphone, met wat foto’s van zichzelf erbij. En wacht op de reacties. Zijn ambitie: slet worden. Zijn wapen: 2.000 condomen, zijn charme, (denkt hij toch), en zijn mooie lijf.

‘Te veel een vrouw’

Maar het daten is moeilijker dan gedacht. Bij de eerste date, een Spanjaard, krijgt hij de deur op de neus, wegens ‘te veel een vrouw’. Bij de tweede raakt hij al wat verder, maar als de date Maartens p.n.s vergelijkt met de fake foto ervan die hij naar de date had doorgestuurd, valt Maarten door de mand. Einde date. Maar zeker niet einde verhaal…

Voor wie Grindr wat kent, is Maarten er bijzonder goed in geslaagd de realiteit, de oppervlakkigheid en de vleeskeuring van Grindr in beeld, woord en zang te brengen. Voor wie Grindr niet kent, zal het een oogopener geweest zijn.

.

Prachtig was ook de interactie van Maarten met de mensen op de eerste rij, van wie sommigen letterlijk mee mochten gaan ‘spelen’ op de scène.

Maarten vertelde me achteraf dat een deel van de theatermonoloog gebaseerd is op zijn eigen ervaringen op de ‘vleesmarkt’. Want hij is wel degelijk op zoek. Voor wie interesse heeft, hij is nog steeds single. Zijn contactgegevens zijn tegen een fikse betaling bij ondergetekende te verkrijgen…

Champagne

Niets dan 40 blije gezichten achteraf. Een lang en luid applaus, een fles champagne en veel positieve commentaren. We hebben meteen gepolst wanneer Maartens nieuwe productie er komt. Een tweede privévoorstelling in de Bab staat nu al vast.

Ook een woord van dank aan Jonen, een van de volleyballers van Gay Volley Mechelen, voor de technische ondersteuning de avond zelf en voor het meewerken aan het script en de zang in de maanden voordien.

Proficiat mannen, het was absoluut top.

Carl P (3/12/2017)

Prep beschermt beter dan condoom

Wist je dat 1 op de 20 homomannen seropositief (hiv) is? En wist je dat ‘prep’ beter beschermt tegen hiv dan een condoom?

Het waren een paar van de opmerkelijke uitspraken op zondag 26 november, toen HLWM naar aanleiding van de welzijnsweek een infomoment organiseerde in samenwerking met De Schakel, Sensoa en Genderflux. Een 25-tal mensen vonden de weg naar de Babbelkroeg.

De namiddag viel uiteen in twee delen. Het eerste ging over hiv, seksueel overdraagbare aandoeningen (soa’s) en prep, een preventief middel tegen hiv-besmetting. Deel twee focuste op gender en genderdiversiteit.

 

Marc Sergeant van Sensoa tekende voor het eerste deel. Aan de hand van tien ‘wist je datjes’ ging hij dieper in op de problematiek van hiv en soa’s. De vele vragen – getriggerd door de gedurfde stellingen – getuigden van een grote interesse.

Controverse

Het tweede deel werd op een ietwat andere wijze gebracht door Aaron van Genderflux. Daarbij was het eerder een ‘akkoord’ of ‘niet akkoord’ met bepaalde stellingen. Hoewel enkele stellingen bij de aanwezigen weinig controverse ontlokten, viel het op dat bij andere de verdeeldheid veel groter was dan je op het eerste gezicht zou verwachten. We zijn immers allemaal perfect op de hoogte van deze thema’s, toch?

Enkele stellingen die aan bod kwamen: transgenders hebben een verminderd risico op soa’s, als transgender verander je je seksuele voorkeur, 2 à 3 procent van de bevolking is transgender. Sommige van die stellingen waren voldoende controversieel om een stevig debat los te weken.

Met een opkomst van een 25-tal deelnemers, waarbij de reacties nadien veelal zeer positief waren, mogen we spreken van een geslaagde namiddag. We gaan zeker bekijken hoe we deze problematiek blijvend kunnen opvolgen.

Voor meer info over prep: https://www.seksualiteit.be/soas/bescherming/prep-en-pep

Kenny VG (3/12/2017)

Van brandstapel naar homohuwelijk, een geschiedenis van homoseksualiteit in België (2)

In deel I van ‘Verzwegen verlangen’ – gepubliceerd in de laatste HLWM Info – zagen we hoe de houding tegenover homo’s in België wijzigde van strenge vervolging en vaak terechtstelling (middeleeuwen tot 17de eeuw) naar doodzwijgen in de 18de en de eerste helft van de 19de eeuw.

Vanaf 1870 treedt een medicalisering van de homoseksualiteit op. Ze evolueert van een moreel verwerpelijk gedrag naar een wetenschappelijke toestand, die ziekelijk, abnormaal en aangeboren is. De toonaangevende Duitse psychiater Richard von Kraft-Ebing schrijft in 1901: ‘Homo’s verdienen medeleven, en geen verachting, net zoals elke andere misvorming of functionele stoornis.’ De psychiaters pleiten voor een decriminalisering van de homoseksualiteit, want hoe kan je iets bestraffen dat aangeboren is?

Dat pleidooi ligt aan de basis van groepen die lobbyen om homoseksualiteit uit het strafrecht te halen. In België was dat al zo sinds de Napoleontische tijd. De eerste homorechtenbeweging ziet in 1897 het licht in Duitsland, een initiatief van Magnus Hirschfeld (foto). Nadien volgen Frankrijk, Nederland en het Verenigd Koninkrijk. In België blijft het oorverdovend stil: geen studies, geen congressen. Niets.

Toevluchtsoord

De opkomst van extreemrechts in Duitsland en Italië leidt in de jaren 1930 tot een nieuwe vervolging van homo’s. België en Brussel zijn een veilige haven, een toevluchtsoord voor wie het te warm onder de voeten krijgt, onder meer dankzij het feit dat homo’s geen prioriteit van de Belgische politie zijn.

Een laatste opflakkering van de vervolging in België vindt plaats in de jaren 1950. Daar zijn twee redenen voor. Ten eerste, het communistische gevaar. Homo’s werden beschouwd als een makkelijk slachtoffer van afpersing door de communisten. Vooral homo’s op gevoelige plekken in de samenleving moesten nauwlettend in de gaten worden gehouden. Ten tweede stelde de psychiatrie dat de homoseksuele voorkeur tot de tienerjaren niet vastlag. Dus moesten tienerjongens – over lesbiennes werd al die tijd niet gesproken – tegen volwassen homo’s beschermd worden.

Om die reden wordt in 1965 artikel 372bis aan het Belgische strafwetboek toegevoegd. Dat maakte homoseksuele handelingen tussen volwassenen en jongens tussen 16 en 18 strafbaar. Voor hetero’s lag de seksuele meerderjarigheid op 18 jaar.

Zo wordt Will Ferdy in 1969 nog veroordeeld tot een boete van 2.000 frank (50 euro) wegens bepaalde contacten in de duinen van Blankenberge.

Het beu in de kast te moeten zitten, doet Ferdy (1927) in 1970 zijn coming-out op tv. Dat veroorzaakt ophef. Sommige pastoors verbieden hun parochianen nog naar zijn muziek te luisteren.

Artikel 372bis werkt als een rode lap op een stier op de beginnende homobeweging, die sinds de jaren 1950 voet aan de grond in België had gekregen, denk maar aan Suzanne Daniël. Om aanvaarding door de maatschappij te versnellen, spreekt de beweging niet langer of ‘homoseksualiteit’ (te veel de nadruk op seks), maar wel op ‘homofilie’.

Ondertussen vindt ook een verschuiving plaats in de hulpverlening aan homo’s: van hulp om van de geaardheid af te geraken naar hulp om die te aanvaarden. Dat proces is niet langer het monopolie van de medische/kerkelijke wereld. Steeds meer homo’s en lesbiennes beginnen elkaar te helpen. In dat proces speelt de criminoloog Steven De Batselier een belangrijke rol.

Marxistisch vaarwater

De eerste lesbiennegroepering ontstaat in 1972. In 1977 wordt met overheidsgeld de Federatie Werkgroepen Homofilie (FWH) opgericht. De holebibeweging belandt wel in links, vaak marxistisch vaarwater.

In de jaren 1980 komt de terugslag. De aidscrisis, de opkomst van het Vlaams Blok en de economische crisis verkleinen het draagvlak in de maatschappij. Een kleine overwinning is wel de afschaffing van artikel 372bis in 1985.

In de jaren 1990 volgt het herstel van de crisis van de jaren 1980. Na de federale verkiezingen van 1999 belanden de christendemocraten in de oppositie en komt een paarse regering tot stand. De ene na de andere positieve wet raakt door het parlement: partnerschapsregeling (1999), antidiscriminatiewet (2002), homohuwelijk (2003, tweede land in de wereld), adoptieregeling (2006).

Nu de discriminatie zo goed als voorbij is, wordt het wel moeilijker om holebi’s te mobiliseren. Het is dan ook de periode van het ontstaan van themagroepen: sportende holebi’s, ouders van holebi’s, allochtone holebi’s…

De holebiwereld raakt stilaan wel gecommercialiseerd, verburgerlijkt, geïnstitutionaliseerd en te afhankelijk van overheidssubsidies.

De auteurs van ‘Verzwegen verlangen’ – vier academici (historici) en een homoactivist – eindigen met een waarschuwing: ‘De recent verworven rechten van seksuele minderheden zijn een fel bestreden, kostbaar en vooral erg fragiel goed.’ Als aanmaning om alert blijven kan dat tellen.

Een vlot lezende en boeiende aanrader, waarvan we de laatste hoofdstukken zelf actief hebben meegemaakt.

Wannes Dupont, Elwin Hofman en Jonas Roelens – Verzwegen verlangen. Een geschiedenis van homoseksualiteit in België – Uitgeverij Vrijdag, 2017, 300 blz.

Carl P (23/11)