admin

HLWM in coronatijden, ronde 2.1

door

We zitten in een nieuwe lockdown die niet zo mag heten… We moeten ons weer eens zelf bezighouden. ‘HLWM in coronatijden’ wil je daarbij helpen met lees-, kijk- en luistertips. Geniet ervan.

Het Fire Island Dance Festival.

 

1/ Leestip

André Aciman – Vind me – 248 blz.

Dit is het sterk gehypete vervolg van ‘Noem me bij jouw naam’ (Call Me By Your Name) van dezelfde auteur. De film op basis van het eerste boek was zo’n succes dat een vervolgboek – en later ook een vervolgfilm – niet kon uitblijven.

In ‘Noem me bij jouw naam’ stond de relatie centraal tussen de jonge Elio en de wat oudere student Oliver. Ze beleefden in het Italiaanse zomerhuis van Elio’s vader Samuel de zomer van hun toen nog vrij jonge leven. In ‘Vind me’ – dat zo’n 15 jaar later speelt – staat die relatie veel minder centraal. De eerste helft van het boek focust op Samuel, Elio’s ondertussen gescheiden vader. Die ontmoet in de trein tussen Firenze en Rome een jonge vrouw die de vlam van zijn leven wordt.

Pas vanaf pagina 105, net voor ‘Vind me’ halfweg is, duikt Elio weer op. Die is ondertussen een gelauwerd concertpianist. En, buiten wat scharrels her en der, nog altijd single. Op een klassiek concert in een Parijse kerk ontmoet hij Michel, een veel oudere homo… Maar het verlangen naar zijn jeugdliefde Oliver is zeker niet dood.

Er zijn duidelijk parallellen tussen het eerste en tweede deel van ‘Vind me’. De oudere vader Samuel die heel onverwacht een veel jongere vrouw aan de haak slaat versus de circa 30-jarige Elio die even onverwacht aan de haal gaat met de veel oudere Michel.

Waarom Samuel in het tweede boek centraal staat, terwijl hij in het eerste erg op de achtergrond was, is me niet duidelijk. Allemaal vrij voorspelbaar en zeker niet zo mooi als de Italiaanse zomer van 15 jaar eerder in ‘Noem me met jouw naam’. De vervolgfilm zal zeker niet zo goed zijn als ‘Call Me By Your Name’. Een derde boek hoeft van mijn part niet.

 

2/ Kijktips (en ook luistertips)

2.1 OutTV

  • Vrijdag 22.23 uur: Young & Wild. Daniela, opgegroeid in een streng katholiek Amerikaans gezin, begint om haar moeder te sarren een heftige affaire met een vriendin.
  • Zaterdag 22.21 uur: Stadt, Land, Fluss. Twee jonge studenten, Marko en Jacob, worden op een Duitse landbouwschool verliefd op elkaar.
  • Zondag 22.36 uur: Half-Life. Een film over ingewikkelde homoseksuele relaties in een toekomstige wereld gedomineerd door natuurrampen.

2.2 Dans

Mooie mannen, ballet en/of moderne dans. Het is een leuke combinatie. Een paar suggesties van op internet.

  • Om af te sluiten. Los Angeles heeft een gay mannenkoor: Gay Men’s Chorus Los Angeles (GMCLA). Die maakt elk jaar een soort van musical. Neem eens een kijkje. Vanaf 2.30 minuten wordt het heel goed. Misschien ook iets voor HLWM?https://www.youtube.com/watch?v=PJr66R9rBcM

 

Redactie: Carl P (november 2020)

Virtuele pannenkoekenslag, de foto’s

door

Wegens corona geen pannenkoeken in de Babbelkroeg, wel bij jullie thuis. We vroegen daarvan een selfie te maken en ons die op te sturen. De eerste foto’s zijn binnen. Zijn er nog foto’s?

Groeten van Geert en William.
Met de groeten van Joeri en Gunther.

Met de groeten van Jeroen, zaterdagse wafels. Selfie vergeten te maken. Dan maar wat gefotoshopt.
Met de groeten van Arno en Michiel. ’s Middags wentelteefjes…
…en ’s avonds pannenkoeken.
Groeten van Stijn.
Groeten van Jimmy en Ruben.
Groeten van Carl en Koen.
Groeten van Luc en Tony, met wafels.
Groeten van Marcus.

 

Hou jezelf en je omgeving gezond.

We must accept finite disappointment, but we must never lose infinite hope. (Martin Luther King).

 

Babbelkroeg gesloten wegens Covid-19

door

Wegens het oprukkende coronavirus en de erg beperkende maatregelen voor de horeca (sluiten om 23 uur, maximaal vier mensen per tafel) is de Babbelkroeg vanaf vrijdag 9 oktober voor onbepaalde tijd gesloten. Hou het veilig en hou je zo veel mogelijk aan de adviezen van de overheid.

 

Babbelkroeg zkt tappers m/v

door

Functie: tapper voor de Babbelkroeg van HLWM.

Diploma: geen.

Vaardigheden: goesting en enthousiasme.

Werkuren: vrijdag van 20.30 uur tot 1 uur (of iets later).

Loon: geen, wel een uitnodiging voor het vrijwilligersfeest van HLWM en meer kussen dan de andere aanwezigen.

Hoe: je werkt in team met een ervaren tapper die tevens lid van het bestuur van HLWM is.

Solliciteren: stuur mail naar info@hlwm.be. Vergeet je telefoonnummer niet.

Met de fiets nieuwe mobiliteit ontdekken

door

Minstens tien jaar en honderden miljoenen euro’s. Zo lang duurt en zo veel kost de nieuwe mobiliteit in en rond Mechelen. Veertien HLWM’ers deden afgelopen zaterdag met de fiets de ronde van die nieuwe mobiliteit. Robin P was de gids van dienst.

Staande het muurtje (vlnr): Ruben, Tillo en Robin. Zittend op of staand voor het muurtje (vlnr): William, Paul, Gerrit, Dirk, Jeroen, Björn, Geert, Luc, Ivo en Koen. Carl maakte de foto.

Een week later dan gepland – het regende toen – verzamelden 14 HLWM’ers om 14 uur aan de McDonald’s in Mechelen-Noord. Mooie blauw-witte hemel, zo’n 19 graden, geen strakke wind. Ideaal voor een fietstocht van 20,5 km. Iets meer dan de via mail aangekondigde 16 km. Maar geen klachten gehoord.

Klaar voor een paar uur durende fietstocht die ons langs winkelcentra in ontwikkeling, bestaande en nieuwe parkeergarages, tangenten, fietstunnels, spooroverkappingen en andere kunstwerken loodste. Het meest noordelijke punt: de nieuwe fly-over van de Antwerpse Steenweg in Mechelen-Noord, het meest zuidelijke: de buurt van de oprit van de E19 in Mechelen-Zuid.

De nieuwe overkapping van de sporen. De werf vooraan is het dak van de megagrote ondergrondse parking.

Tussendoor kennisgemaakt met F1, F8 en F44, respectievelijk de fietsostrades naar Brussel, Leuven en Gent. Het totaal vernieuwde station van Mechelen-Nekkerspoel, veel geld gekost zonder een bestemming voor het 100 jaar oude gebouw te hebben. Het Douaneplein met zijn feestzaal, skatepark…, waarbij het even zoeken was naar de F1 en waarbij plots een loodrechte drempel van 15 cm overwonnen moest worden.

Het mooiste, in mijn ogen? De achterkant van het nieuwe Sint-Maartensziekenhuis langs de R6. Prachtige architecteuur in combinatie met een mooi aangelegde tuin. Het lelijkste? Het Douaneplein en heel de rotzooi erop en errond.

Gids Robin geeft uitleg.

Het meest tricky? De zoveelste autoparking, nu op de Eandis-stite aan de McDonald’s, een gebouw dat mee ontworpen is door een voetballer van de Pink Devils. Ontstaat stilaan geen overaanbod aan parkeerplaatsen in en rond Mechelen? Mogelijk. En misschien nog meer zo als het aantal auto’s op termijn krimpt door het toenemende aantal thuiswerkers. Neem nu de parkeergarage aan het station. Megagroot. Drie verdiepingen, 2.000 parkeerplaatsen. Paar honderd meter lang. Rijd er eens binnen… Min drie niet open. En op min één en min twee heeeeel veeeeel plaats.

Halfweg aan de Plaisancebrug in Mechelen met de hele groep terrasje gedaan. Daar rijdt aardig wat charmant volk voorbij. En op het einde terrasje gedaan vlak naast de Babbelkroeg. Pannenkoeken, wafels, warme chocomelk, koffie… Het ging en liep vlotjes binnen.

Misschien moeten we dezelfde fietstocht over twee jaar opnieuw doen, als alle werken klaar zijn. Als dus… We hebben zoveel over fietstunnels en fly-overs gehoord dat we nu ook wel eens willen duiken en vliegen.

PS. Bedankt aan al het nieuwe volk dat heeft meegedaan.

Tekst en foto’s: Carl P (6/9/2020)

 

‘Ik ben Bert en ik wil nieuwe mensen leren kennen’

door

Hey. Mijn naam is Bert, ik ben 35 jaar en ik woon sinds april 2018 in Mechelen. En ik zou graag nieuwe mensen leren kennen. Maar er is een kleine drempel. Ik ben doofblind, feitelijk doof en slechtziend. Met andere woorden: het syndroom van Usher. Maar laat dat je vooral niet afschrikken.

Ik ben afkomstig uit Mollem (een dorpje tussen Brussel en Aalst) en heb een vrij kleine sociale kring in Mechelen. Een deel van mijn familie woont hier. Dat is de reden waarom ik van Leuven naar hier ben verhuisd. Bovendien was mijn sociale kring in Leuven volledig verdwenen. Het was tijd voor een nieuw hoofdstuk in een aangename stad als Mechelen.

Om mijn sociale kring uit te breiden besloot ik een organisatie voor holebi’s op te zoeken. Via Google vond ik HLWM. Begin dit jaar heb ik drie keer de Babbelkroeg bezocht. Het bevalt me daar zeer goed.

Het is even wennen om de eerste doofblinde persoon in je leven te leren kennen. Maar laat dat je vooral niet tegenhouden. Maak gerust kennis met mij, via gebarentaal, via communiceren met mijn laptop, via e-mail of via WhatsApp. Samen komen we er wel uit.

Waar kijk ik naar uit? Samen sporten en leuke activiteiten doen. Ik hou onder meer van muurklimmen, watersport en atletiek.

Ik voeg bij deze tekst een poster met tien tips over hoe je comfortabel een doofblinde aanspreekt en met hem kunt communiceren. Heb je vragen of is iets onduidelijk, laat het dan vooral weten.

**************************

Bert is zondag bij ons thuis op bezoek geweest. Ik had hem al een paar keer in de Babbelkroeg gezien, maar hem wegens tapfuncties nooit gesproken. We hadden wel al uitgebreid via WhatsApp gepraat.

Zondag ben ik Bert bij hem thuis op de Veemarkt gaan oppikken. Niet echt voorbereid, bewust ook niet. Gewoon, ik zou wel zien. Het moest spontaan zijn, ook van mijn kant.

Allemaal heel erg stil in de auto op de weg naar huis. Thuis aangekomen haalde Bert zijn MacBook Air uit zijn rugzak. Het scherm floepte aan en we zijn beginnen te praten.

Ik tikte een vraag op het laptopscherm en raakte hem op de arm aan als teken dat ik klaar was met tikken. Hij las wat ik geschreven had en antwoordde. Zo zijn we een poos bezig geweest. Over gewone dingen. Heel ongedwongen. Na een tijd was ik vergeten dat ik met een doofblinde aan het praten was. Het voelde heel gewoon aan. En… Bert kan snel tikken.

Dus, als jullie Bert een van de komende vrijdagen in de Babbelkroeg tegen het lijf lopen, aarzel niet. Stap op hem toe, stel je voor en begin te praten. Onder meer Björn VDB, Jonathan DM en Paul C hebben jullie dat al voor gedaan.

Tekst: Bert VDS en Carl (26/8/2020), eindredactie: Carl P

 

 

Jullie vragen aan JVG

door

  • ‘Mijn tandarts kwam uit de lucht gevallen toen ik hem mijn hiv-status meedeelde.’

 

  • Welk advies geef je jongere homo’s? PrEP of, wegens de hoge kostprijs daarvan voor de maatschappij, toch maar de veel goedkope condooms?
    JVG: ‘Door PrEP lijkt het voor sommige homo’s alsof onze gemeenschap de keuze moet maken tussen condooms en overstappen op PrEP. Het PrEP-debat wordt voorgesteld als een of-ofverhaal of een ‘lesser of two evils’. Dat is een valse keuze. Het is perfect mogelijk beide te combineren of elk te gebruiken in andere situaties. Voor het eerst hebben (jonge) homo’s de vrijheid te kiezen hoe ze zich wapenen tegen hiv. Welk voorbehoedsmiddel ze daarvoor willen gebruiken, hangt af van hun andere levenskeuzes. Ik vind dat we hen (en onze gemeenschap bij uitbreiding) daarin vrij moeten laten. Desalniettemin kan ik de keuze heel simplistisch voorstellen. Als je als (jonge) homo nooit een soa wilt oplopen (want medicatie of doktersbezoeken boezemen je angst in), gebruik dan altijd een condoom. Als je barebackseks wilt, ongeacht waarom, wanneer of met wie, vraag dan PrEP aan. Doe enkel bareback als je zelf PrEP slikt.

 

  • Buiten het dagelijks moeten slikken van Genvoya, heb je nog andere medische aan hiv gerelateerde beslommeringen?
    JVG: ‘Ik moet me jaarlijks laten vaccineren tegen de griep als risicopatiënt. Bij elke ziekte moet ik uitkijken dat mijn immuunsysteem niet zo verzwakt dat mijn virale lading weer stijgt. Verder kunnen niet-hiv-gerelateerde doktersbezoeken oncomfortabel zijn. Zodra een arts mij medicatie voorschrijft of vraagt of ik een ziekte heb of medicatie inneem, moet ik Genvoya en hiv vermelden. Bij een tandarts die met bloedende tanden werkt, is dat begrijpelijk. Toch kwam mijn (pensioengerechtigde) tandarts uit de lucht gevallen toen ik mijn hiv-status meedeelde. Bij de oogarts ligt het al moeilijker. Welke invloed heeft hiv(-medicatie) op mijn ogen? Toch heb ik weinig keuze als me rechtstreeks naar medicatie wordt gevraagd. Dat plaatst me in een kwetsbare positie. Oké, artsen zijn gebonden aan vertrouwelijkheid tussen dokter en patiënt, maar door de drie letters hiv uit te spreken, deel ik een heleboel persoonlijke informatie die vooroordelen kan activeren in het hoofd van die arts.’

Door de drie letter hiv uit te spreken deel ik een heleboel persoonlijke informatie die vooroordelen kan activeren in het hoofd van mijn (oog/tand)arts.

  • Wat vind je van datingapps die niet zelden veel profielen bevatten die op zoek zijn naar barebackseks? Vind je dat die apps veel meer moeten waarschuwen voor de gevaren van barebacken?
    JVG: ‘Ik date bijna uitsluitend via datingapps en zoek er barebackseks. Ik kan begrijpen waarom apps zich meer moeten engageren voor seksuele gezondheid, maar uiteindelijk lijkt me dat hun taak niet. Volgens mij begint alles bij goede seksuele voorlichting. Dat is een enorm struikelblok in België. Seksuele voorlichting wordt erg stiefmoederlijk behandeld (als het überhaupt ter sprake komt) en is in de meeste gevallen heteronormatief. Als wij denken dat datingapps ons informatie moeten verschaffen over ‘safe sex practices’, wil dat dan niet zeggen dat onze maatschappij erin faalt haar burgers juist te informeren over seksualiteit?’

 

  • Ga je het ooit aan je moeder en je familie vertellen?
    JVG: ‘Nee, alleen als ik geen andere keuze heb. Als mijn privéleven voor een of andere reden openbaar domein wordt of in een medisch noodgeval.’

Als bareback steeds meer de realiteit is, kan porno moeilijk achterblijven en een fantasiebeeld mét condoom tonen.

  • Zowat all gay porno van de jongste jaren is bareback. Geef je de kijker dan niet de indruk dat bareback het nieuwe normaal is, terwijl wij decennia hebben gevochten om het condoom erin te hameren.
    JVG: ‘Ironisch genoeg heb ik ooit auditie gedaan bij een gaypornostudio in België. Die heeft toen benadrukt dat het in België bij wet verboden is barebackporno te produceren. Wat je moet onthouden is dat pornostudio’s bedrijven zijn die geld willen verdienen. We kunnen niet ontkennen dat de homogemeenschap door barback een seksuele revolutie doormaakt. Als bedrijf zou het dan ook enorm dom zijn om niet op die kar te springen. Alle scenario’s die ze tot nog toe bedacht hebben, kunnen ze nu opnieuw de revue laten passeren, maar zonder condoom. Porno speelt ook nog steeds een belangrijke rol om fantasie tot leven te wekken. Als bareback steeds meer de realiteit is, kan porno moeilijk achterblijven en een fantasiebeeld met condoom tonen. Homo’s die bareback neuken, schrikken ook letterlijk als ze een condoom in porno zien en klikken weg naar een film zonder. Wat je zeker in het achterhoofd moet houden, is dat niemand jou wil, kan of mag verplichten bareback te doen of barebackporno te bekijken. Als jij niet van bareback moet weten, doe je er simpelweg niet aan mee. Er bestaan honderden, duizenden pornofilms en -video’s waarin met condoom wordt geneukt. Door die nieuwe instroom aan barebackporno ga je niet plots zonder safe materiaal zitten. Daarentegen heeft porno ook een  beeldvormende rol. Homo’s van 13/14 jaar wier seksuele geaardheid ontwaakt, zullen inderdaad meer recente barebackporno tegenkomen en aannemen dat dit de (enige?) realiteit is. Daarbij speelt seksuele voorlichting opnieuw een cruciale rol. We moeten jongeren en jonge homo’s in het bijzonder bijbrengen dat er risico’s zijn verbonden aan bareback, dat het niet zaligmakend is en ze andere opties hebben. Als ze toch de aantrekkingskracht van bareback voelen, moeten we hen de middelen geven om zich juist te beschermen, namelijk doorverwijzen naar een hiv-referentiecentrum om PrEP aan te vragen.’

Tekst: JVG (augustus 2020), eindredactie: Carl P

‘Eén advies: volg vooral niet mijn voorbeeld’

door

Deel 8 (slot): Toch maar PrEP nemen

Ik heb PrEP ondertussen meermaals vermeld. Wat is PrEP nu eigenlijk? PrEP (Pre-Expositie Profylaxe) is een hiv-remmer die wordt voorgeschreven om een hiv-infectie te voorkomen. Patiënten nemen PrEP in voor ze een risicocontact hebben. Het is een preventiemiddel tegen hiv. Het heeft een beschermingsgraad van boven 90 procent, maar beschermt niet tegen andere soa’s. De medicatie is gebaseerd op de hiv-remmers die hiv-positieve personen innemen (maar de twee middelen zijn niet onderling uitwisselbaar).

PrEP kan je niet zomaar vragen bij de huisarts of de apotheek. Je moet er een aanvraag voor indienen bij een hiv- referentiecentrum (bijvoorbeeld het Instituut voor Tropische Geneeskunde). Nadat je een vragenlijst hebt ingevuld, bespreek je met een arts en een psycholoog in aparte sessies waarom jij PrEP nodig hebt en hoe het wordt gebruikt. Je wordt ook getest op soa’s.

Elke drie maanden op controle

Als al die zaken goed verlopen, krijg je een eerste dosis en een toelating tot terugbetaling. Met die toelating kan je een dosis van 30 pillen (merkgeneesmiddel) of 90 pillen (generisch middel) halen bij de apotheek tegen 11,90 euro in plaats van meer dan 1.000 euro. Tot slot moet je om de drie maanden op controle (soa-test, nierfunctie, therapietrouw…).

Gebruik een condoom wanneer het kan! Neem geen drugs, maar als je ze neemt, combineer ze dan nooit met alcohol! Vraag PrEP aan als je bareback neukt!

Er zijn twee manieren om PrEP te gebruiken. Ten eerste kan je kiezen voor een constante bescherming. Dit houdt in dat je elke dag op hetzelfde moment een pil inneemt, net zoals hiv- patiënten. Ten tweede kan je kiezen voor occasionele bescherming, wanneer je weet dat je een risicocontact zal hebben. Dan neem je twee pillen in twee uur voor het risicocontact en twee pillen twee uur erna.

Zoals ik in het tweede deel heb verteld, heb ik te lang getreuzeld met mijn PrEP-aanvraag. Dat heeft mee bijgedragen tot mijn hiv-besmetting. Ik kwam dus niet verder dan de eerste consultatie en heb zelf nooit PrEP gebruikt. Toch geloof ik zeer sterk in PrEP-gebruik, met enkele kanttekeningen.

Condomen én PrEP is de ideale combinatie. Condomen beschermen tegen soa’s, PrEP tegen hiv.

In principe wordt PrEP alleen voorgeschreven aan risicopatiënten, zoals sekswerkers en andere personen die veel wisselende (risico)contacten hebben. In de praktijk grijpen vooral mannen die seks hebben met mannen naar PrEP. PrEP heeft een revolutie in het homomilieu veroorzaakt.

Voor PrEP op de markt kwam, was enkel een condoom een volwaardige (maar geen onfeilbare) bescherming tegen hiv. Als je koos voor barebackseks, was het niet de vraag of, maar wanneer je hiv zou oplopen. Dankzij PrEP bestaat een enorm doeltreffend voorbehoedsmiddel tegen hiv zonder in te boeten aan seksuele beleving. Homo’s kunnen perfect bareback neuken zonder angst voor hiv.

Het revolutionaire aspect is dat niet alleen de homo’s die nooit een condoom gebruikten nu PrEP nemen en bareback neuken, maar ook homo’s die altijd een condoom hebben gedragen. Die nieuwe (homo)seksuele revolutie heeft echter ook geleid tot een toename van het aantal soa-besmettingen, want PrEP beschermt enkel tegen hiv.

Dankzij PrEP kunnen homo’s perfect bareback neuken zonder angst voor hiv. Maar PrEP beschermt niet tegen soa’s.

Daarbij hoort een kanttekening. Er doen zich meer soa-besmettingen voor omdat homo’s meer zonder condoom neuken, maar dankzij de driemaandelijkse controles worden soa’s ook vaker opgespoord. Daardoor kunnen ze sneller worden behandeld en wordt de verdere verspreiding ingedamd. In die zin helpt PrEP ook andere soa’s te bestrijden.

Omdat homo’s nu onveiliger vrijen en soa’s oplopen, worden PrEP-gebruikers vaak bestempeld als ondankbare onvoorzichtige sletten. Ondankbaar omdat ze de aidscrisis en de daarmee gepaard gaande holebistrijd lijken te zijn vergeten. Ze zouden geen respect tonen voor de miljoenen homolevens die aids en hiv de homogemeenschap hebben gekost.

Moeilijke zoektocht

Ik kan die visie niet ontkennen, maar ga er ook niet mee akkoord. Deze mannen nemen PrEP om zich te beschermen tegen hiv. Ze willen juist niet eindigen als alle aids- en hiv-patiënten die hen zijn voorgegaan. Velen zijn zich er ook van bewust dat ze PrEP te danken hebben aan de lange, moeilijke zoektocht naar doeltreffende medicatie om het hiv-virus te onderdrukken bij hiv-positieve personen. Daarom staan veel PrEP-gebruikers ook opener om over hiv te praten.

Toch vind ik het wraakroepend dat een 18-jarige homo die net uit de kast komt meteen PrEP aanvraagt en er op los neukt zonder condoom. Wel pakt hij het slim aan, want hij neemt zelf PrEP. Wat dommer is en me veel meer zorgen baart, zijn de PrEP-loze jongeren die bareback neuken zodra een date zegt dat hij PrEP neemt.

Bedpartners liegen. Dat heeft JVG meermaals mogen vaststellen.

Zoals ik al heb aangekaart, kan je nooit zeker weten wat de status van je sekspartner is. Ik ken twee poz & undetectable mannen die op hun datingprofielen aangeven dat ze PrEP gebruiken. Dat bespaart hen de vooroordelen jegens hiv-patiënten en maakt barebackseks nog gemakkelijker.

Als date mag je in zo’n geval nog van geluk spreken dat je sekspartner tenminste poz & undetectable is. Voor hetzelfde geld word je het slachtoffer van een nog flagrantere leugen: dat je date helemaal geen hiv-remmers neemt terwijl hij zegt dat te doen. Dat zet de deur open naar…jawel…hiv! Vertrouw nooit blindelings op het woord van je date. De enige persoon van wiens soa- en hiv-status je zeker bent, ben je zelf. Als je je regelmatig laat testen tenminste.

Ik vind het wraakroepend dat een 18- jarige homo die net uit de kast komt meteen PrEP aanvraagt en er op los neukt zonder condoom.

Ik kan niet genoeg benadrukken hoe belangrijk het is dat je je als homo regelmatig laat testen op soa’s. Het is dan ook even belangrijk dat je de bescherming kiest die past bij jouw levensstijl. Als je nooit een soa wilt oplopen, kies dan altijd voor het condoom. Als je absoluut niet kan weerstaan aan bareback, wees dan zo slim om PrEP aan te vragen. Het is maar een kleine moeite in ruil voor bescherming tegen hiv.

Ook als PrEP-gebruikers een relatie beginnen en zogezegd exclusief zijn, raad ik hen ten zeerste aan hiv-remmers te blijven slikken. Mijn seksuele levensweg is bezaaid met mannen die in een relatie zaten, maar alsnog rondneukten, soms zelfs bareback. Het zou niet de eerste keer zijn dat er een soa- of hiv-infectie voorkomt in een ‘monogame’ relatie. Zo werd mijn poz & undetectable fuckbuddy besmet.

Als er iets is wat je moet onthouden van mijn verhaal, is dat je mijn fouten moet vermijden. Ik zeg dat ik het slechte voorbeeld geef (I lead by bad example). Ik ben zo dom geweest om zonder condoom te neuken. Gebruik een condoom wanneer het kan! Ik ben zo dom geweest met chems te beginnen. Neem geen drugs, maar als je ze neemt, combineer ze dan nooit met alcohol! Ik ben zo dom geweest te treuzelen met PrEP. Vraag PrEP aan als je bareback neukt!

Niet veroordelen

Ik wil ook vragen PrEP-gebruikers niet te hard te vooroordelen. Homo’s die bareback willen neuken, zullen dat sowieso doen, die houd je niet zomaar tegen. Dan heb ik veel liever dat ze bareback neuken met PrEP dan helemaal onbeschermd. Ik herhaal: als je bareback neukt zonder PrEP, is het niet de vraag of, maar wanneer je hiv krijgt. Elke hiv-infectie die we kunnen voorkomen, is een menselijk drama minder. Dan maakt het niet of homo’s zich beschermen met condoom of met PrEP, zolang we hiv maar kunnen terugdringen.

Wat uitleg bij de infografiek. Poz & undetectable en TasP hebben dezelfde betekenis, namelijk dat een hiv+-persoon therapietrouw zijn medicatie neemt. Het uitgangspunt van de twee termen is wel anders. Poz & undetectable verwijst naar de virale lading die ondetecteerbaar/onmeetbaar is, waardoor hiv niet kan worden overgedragen. Bij TasP worden hiv-remmers die het actieve virus onderdrukken gezien als een vorm van preventie (bijna zoals PreP). Door hiv-medicatie in te nemen, voorkomen dragers van het virus dat ze besmet geraken met een andere hiv-variant of anderen besmetten met hun variant.

Tekst: JVG (juni 2020), eindredactie: Carl P

PS JVG is bereid in de Babbelkroeg te komen praten over zijn hiv-besmetting en PrEP. Wegens de opflakkerende coronapandemie plakken we daar nu geen datum op. Waarschijnlijk in de winter/lente.

 

‘Zou mijn levensnoodzakelijke medicatie ook in het buitenland terugbetaald worden?’

door
In deze Europese hoofdstad werkte JVG een klein jaar.

Deel 7: Werken met hiv in het buitenland

Van september 2018 tot juli 2019 heb ik in een van onze buurlanden gewerkt. Eerst deed ik daar stage. Omdat mijn manager zo tevreden was met mijn werk, kreeg ik een tijdelijk contract aangeboden. Bij dat contract hoorde een privéziekteverzekering waarbij ik me verplicht moest aansluiten. Ik moest dus van socialezekerheidsstelsel veranderen.

Op zich geen probleem, maar in België wordt Genvoya volledig terugbetaald door de ziekteverzekering. Ik kan met een toelating tot terugbetaling en een voorschrift naar de apotheek gaan en Genvoya zo meekrijgen. De ziekteverzekering neemt de kosten op zich. Maar goed ook, want Genvoya-pillen (en hiv-remmers in het algemeen) zijn peperduur. Een doosje van 30 pillen kost net geen 1.000 euro.

We hebben geluk met het goede socialezekerheidssysteem in België.

Ik wist niet of die privéziekteverzekering ook Genvoya dekte en voor de hele som tussenkwam. Voor ik mijn contract kon tekenen, moest ik te weten komen of mijn levensnoodzakelijke medicatie werd terugbetaald. Daarom vroeg ik een vertrouwelijk gesprek met een specialist ter zake van hr.

Na een discrete rondvraag kon zij me bevestigen dat de privéziekteverzekering hiv-remmers dekte en de kosten op zich nam. Ik moest daarvoor wel eerst een hele procedure doorlopen, dus raadde ze me aan een voorraad Genvoya in te slaan in België. Een slim advies, want het duurde ongeveer een maand voor de procedure rond was.

Een doosje van de hiv-remmer Genvoya met 30 pillen kost net geen 1.000 euro.

Zo moest ik een erkenning van een ernstige ziekte aanvragen en een medisch rapport van mijn behandelende arts toevoegen. Dat was een formaliteit, want hiv stond op de lijst met erkende ernstige ziektes. Met die erkenning moest ik nadien een ‘direct billing’ aanvragen. Die direct billing hield in dat de privéziekteverzekering een overeenkomst sloot met de apotheek waar ik mijn medicatie haal om tussen te komen in de kosten. Als ik mijn medicatie haalde met een voorschrift, moest de apotheek een factuur sturen naar de privéziekteverzekering, die dan zou betalen

Ik was er niet van op de hoogte dat voorschriften onderling uitwisselbaar zijn in EU-lidstaten. Met andere woorden: EU-burgers kunnen eender waar in de EU terecht met een voorschrift. Ik had mijn vaste apotheek in België gekozen voor de direct billing. Na enkele maanden zei mijn apotheker me dat nog geen enkele factuur was betaald. Ze vroeg me in naam van de apotheek contact op te nemen met de privéziekteverzekering omdat ze nooit binnengeraakte als ze belde.

Ik voelde me toen ongelooflijk schuldig, omdat mijn apotheek enkele duizenden euro’s miste op de rekening door mijn aanvraag voor direct billing. Daarnaast wilde ik niet riskeren dat mijn apotheek zou weigeren mijn voorschrift aan te nemen als de facturen onbetaald bleven.

De negatiefste reacties op mijn hiv-status heb ik gekregen in een buurland van ons. De mannen daar begrepen poz & undetectable niet, want hiv stond voor hen gelijk aan aids.

Als werknemer geraakte ik inderdaad veel sneller en gemakkelijker bij de bevoegde persoon. Die vertelde me dat de privéziekteverzekering nog geen facturen had ontvangen en stelde voor dat de apotheek rechtstreeks met haar contact opnam. Uiteindelijk geraakte alles opgelost: de facturen werden betaald (ik ontving zelf een bewijs) en ik kon Genvoya blijven halen bij mijn vaste apotheek.

Ik had mezelf, mijn apotheek en de privéziekteverzekering heel wat heen-en-weergetelefoneer kunnen besparen als ik een apotheek in mijn land van tewerkstelling had gekozen. De privéziekteverzekering had al overeenkomsten met lokale apotheken en ziekenhuizen. Mijn therapiecounsellor had me echter aangeraden altijd bij één vaste apotheek te gaan. Omdat ik niets wist over de universele geldigheid van EU-voorschriften, bleef ik naar mijn apotheek in België gaan.

Rusland garandeert dat hiv-patiënten kunnen overleven, maar een comfortabel leven is het niet.

Uiteindelijk hebben we veel geluk met de socialezekerheidsstelsels in onze contreien. Zo hoorde ik via via over een hiv-positieve man in Rusland. Die werd wel behandeld, maar zijn medicatie had erg veel negatieve bijwerkingen, zoals misselijkheid en futloosheid. Rusland garandeert dat hiv-positieve personen in leven kunnen blijven, maar het is geen comfortabel leven.

Werken in het buitenland betekende niet alleen een andere sociale zekerheid, maar ook een andere homogemeenschap. Leuk toch als nieuw gezicht, denk je dan. Niet dus. Ik date bijna uitsluitend via datingapps en in dat buurland waren die maar een povere bedoeling. Zeer weinig mannen plaatsten foto’s op hun profiel en degenen met foto’s toonden vaak landschappen of iets dergelijks. In de meeste gevallen bevatten de profielen bitter weinig informatie. De mannen met foto’s van zichzelf op hun profiel waren meestal niet mijn type. Als ik toch matchte met een man, stond hij op discretie.

Ik voelde me ongelooflijk schuldig omdat mijn apotheek enkele duizenden euro’s miste op de rekening door mijn aanvraag voor direct billing.

Omdat weinig mannen bereid waren hun gezicht te tonen en ze allemaal de nadruk legden op discretie, had ik het gevoel niet in een ander land, maar in een andere tijd te zijn beland. Alsof de klok in dit buurland enkele decennia had stilgestaan en alle homo’s had opgesloten in de kast.

Dat bleek ook uit de reacties van mannen op mijn openbare hiv-status. De negatiefste reacties op mijn hiv-status heb ik gekregen in dit buurland. De mannen daar begrepen poz & undetectable niet, want hiv stond voor hen gelijk aan aids. Ze dachten meteen besmet te raken als ze met me afspraken. Ze waren over het algemeen slecht geïnformeerd over hiv en PrEP.

Achterhaalde opvattingen

En dat was in een van onze buurlanden. Geen voormalig Oostblokland of een land met een sterke religieuze traditie. Dit land had hetzelfde ontwikkelingsniveau en dezelfde normen en waarden als België en toch had de homogemeenschap daar zo’n afgesloten en achterhaalde opvattingen.

Het deed me beseffen hoe goed we het hebben in België en hoe open Belgische homo’s zijn, althans de meesten. Hier weet ook niet iedereen het fijne van hiv, maar mannen staan opener om erover te praten, zeker met de intrede van PrEP.

 

Tekst: JVG (juni 2020), eindredactie: Carl P

Volgende week (laatste aflevering): Wat te denken van PrEP?

Heb je vragen, stuur ze dan liefst anoniem naar carl.pansaerts@telenet.be

Na bijna vier maanden weer beachvolleybal voor Gay Volley Mechelen

door

Na bijna vier maanden onderbreking als gevolg van corona is Gay Volley Mechelen (GVM) begin juli weer beginnen volleyballen. Ideaal weer om te beachvolleyballen, maar met beperkingen. En ondertussen mag het weer niet meer.

Beachvolleybal vorige donderdag. Jonathan en Carl staan niet op de foto.

Eigenlijk mochten we al vroeger herstarten, maar de beperkingen waren zo strikt – onder meer niet blokken aan het net – dat we de hervatting nog wat uitgesteld hebben.

En de wereld is veranderd. Ook voor GVM. Geen kussen of knuffels op voorhand of nadien. Afstand houden voor en na. Handen ontsmetten voor en na en na elke set. Niet blijven hangen nadien. Het is ooit leuker geweest, maar het is wat het is.

Normaal hervatten we begin augustus de trainingen in zaal, maar dat is op vraag van de sportdienst van Mechelen uitgesteld naar midden augustus. En als de zaak uit de hand loopt, is de kans reëel dat we de trainingen opnieuw moeten stilleggen.

Het jaarlijkse beachvolleybaltoernooi op de Grote Markt is jammer genoeg afgelast, net als alle homotoernooien in het buitenland, zoals de Europese kampioenschappen in Düsseldorf.

Ondertussen heeft de provincie Antwerpen alle sportevents met mensen boven 18 jaar verboden, dus ook de activiteiten van GVM. Ten vroegste in september kunnen we weer van start gaan.

Tekst en foto: Carl P (27/7/2020)