Een heerlijke namiddag op de binnen-Dijle in Mechelen

 

Ruben, de natmaker van dienst.

Zonder enige twijfel de warmste, droogste en zonnigste zondag sinds het begin van de zomer. Het tijdstip voor een namiddagje kanovaren op de binnen-Dijle had niet beter kunnen zijn op ‘Moederdag’ 15 augustus. We waren met 17, incluis twee Brazilianen, een Peruviaan, een Pool en… nog wat Belgen.

We hebben Mechelen dus bekeken vanuit kikkerperspectief. Vanop de binnen-Dijle in zes Canadese kanodriezitters. Het verschil tussen een kano en een kajak? De kano is veel breder, dus veel minder kans op kantelen, dus veel minder kans op kletsnatte kleren.

Maar dat was dan wel buiten Ruben gerekend. We waren nauwelijks een kwartier aan het varen toen we aan het sluiscomplex aan de Nekker moesten keren. De boot met Robin, Carl en Koen kwam daarbij wat te dicht in de buurt van die met Ronny, Willy en Ruben. Tijd voor een douche, dacht Ruben heel duidelijk. Met reddingsvest aan sprong hij zo hard en zo dicht mogelijk bij onze boot in het water. Een kleine tsunami was het gevolg en dus natte kleren. Maar die kregen nog ruimschoots de tijd om te drogen.

Ronny, Ruben en Willy.

Het is best wel mooi, Mechelen bekijken vanop het water. Je komt heel dicht bij de vaak prachtige kleine tuintjes van privéwoningen langs het water. Sommige met hun eigen aanlegkade en af en toe met eigen bootjes, kano’s of kajaks. Het was een beetje gluren bij de buren.

Het was opvallend druk op en langs het water. Kajaks, Canadese kano’s, gemotoriseerde toeristenboten, mensen staand, geknield of zittend op een waterboard, en heel af en toe een klein bootje met een buitenmotor. En de terrasjes zaten stampvol met het goede weer, vooral dan de Vismarkt. Op elk brug hielden voetvangers halt om te kijken naar het drukke waterverkeer onder hun voeten.

Koen, Carl en Robin.

Ons traject: van de opstapplaats in de Kruidtuin naar het sluizencomplex aan de Nekker, keren en via de Kruidtuin helemaal tot aan het keerdok aan de McDonald’s. Daar ligt een openluchtzwembad in het water. Veel volk was er niet. Het water zal wat koud geweest zijn. Maar volgens Ruben viel dat allemaal best mee.

We waren op stap met een leuk gezelschap: 17 man. Jongste 27 jaar, oudste 65. Dertien Belgen en vier buitenlanders. Leden en niet-leden. Nieuwe gezichten en al wat bekendere gezichten. Ook mensen van GVM en een ex-Pink Devils.

Een kleine twee uur waterpret en dan terug naar de Kruidtuin, waar Ruben opnieuw in het water sprong om alle bootjes veilig tegen de uitstapplaats te duwen. Ruben in de rol van trek- en duwboot.

Nadien naar de Babbelkroeg, drogen in het zonnetje op het terras buiten. Met wat bier, een stuk taart, koffie… Een heerlijke dag. Smaakt naar meer, zeker na anderhalf jaar corona.