We hebben niet gedanst…

Op het einde van de homofilm ‘And Then We Danced’ hebben we niet gedanst. Daarvoor was de ontknoping te somber. 

Irakli en Merab, twee jonge Georgische dansers die verliefd op elkaar worden.

Geen boze betogers voor het Filmhuis op maandag 2 december om 20.30 uur. Dat was even anders in Georgië, waar de film gedraaid werd. Daar wilden de weinige bioscopen die de film durfden te vertonen dat pas doen na de belofte van politiebescherming.

Die was in Mechelen niet nodig. De zaal zat aardig vol, onder wie 15 mensen van de Homo- en Lesbiennewerking Mechelen (HLWM).

Dansschool

Een korte samenvatting van de film. Twee jonge mannen, beiden dansers bij het Georgian National Ensemble, worden verliefd op elkaar. Maar hun liefde wordt in de kiem gesmoord door het homofobe klimaat in de voormalige Sovjetrepubliek, ook en zelfs in de dansschool. De ontknoping stemt niet bepaald happy. De ene danser keert terug naar zijn geboortestreek om er te trouwen met een… meisje. De ander besluit te emigreren naar het buitenland.

Geen happy end dus, wat we van veel homofilms gewoon zijn. Maar wel een film waarbij je bij het naar buiten wandelen denkt: wat een geluk dat ik in West-Europa en niet in Georgië woon. Een aanrader.

Carl P (8/12/2019)