Hey. Mijn naam is Bert, ik ben 35 jaar en ik woon sinds april 2018 in Mechelen. En ik zou graag nieuwe mensen leren kennen. Maar er is een kleine drempel. Ik ben doofblind, feitelijk doof en slechtziend. Met andere woorden: het syndroom van Usher. Maar laat dat je vooral niet afschrikken.
Ik ben afkomstig uit Mollem (een dorpje tussen Brussel en Aalst) en heb een vrij kleine sociale kring in Mechelen. Een deel van mijn familie woont hier. Dat is de reden waarom ik van Leuven naar hier ben verhuisd. Bovendien was mijn sociale kring in Leuven volledig verdwenen. Het was tijd voor een nieuw hoofdstuk in een aangename stad als Mechelen.
Om mijn sociale kring uit te breiden besloot ik een organisatie voor holebi’s op te zoeken. Via Google vond ik HLWM. Begin dit jaar heb ik drie keer de Babbelkroeg bezocht. Het bevalt me daar zeer goed.
Het is even wennen om de eerste doofblinde persoon in je leven te leren kennen. Maar laat dat je vooral niet tegenhouden. Maak gerust kennis met mij, via gebarentaal, via communiceren met mijn laptop, via e-mail of via WhatsApp. Samen komen we er wel uit.
Waar kijk ik naar uit? Samen sporten en leuke activiteiten doen. Ik hou onder meer van muurklimmen, watersport en atletiek.
Ik voeg bij deze tekst een poster met tien tips over hoe je comfortabel een doofblinde aanspreekt en met hem kunt communiceren. Heb je vragen of is iets onduidelijk, laat het dan vooral weten.
**************************
Bert is zondag bij ons thuis op bezoek geweest. Ik had hem al een paar keer in de Babbelkroeg gezien, maar hem wegens tapfuncties nooit gesproken. We hadden wel al uitgebreid via WhatsApp gepraat.
Zondag ben ik Bert bij hem thuis op de Veemarkt gaan oppikken. Niet echt voorbereid, bewust ook niet. Gewoon, ik zou wel zien. Het moest spontaan zijn, ook van mijn kant.
Allemaal heel erg stil in de auto op de weg naar huis. Thuis aangekomen haalde Bert zijn MacBook Air uit zijn rugzak. Het scherm floepte aan en we zijn beginnen te praten.
Ik tikte een vraag op het laptopscherm en raakte hem op de arm aan als teken dat ik klaar was met tikken. Hij las wat ik geschreven had en antwoordde. Zo zijn we een poos bezig geweest. Over gewone dingen. Heel ongedwongen. Na een tijd was ik vergeten dat ik met een doofblinde aan het praten was. Het voelde heel gewoon aan. En… Bert kan snel tikken.
Dus, als jullie Bert een van de komende vrijdagen in de Babbelkroeg tegen het lijf lopen, aarzel niet. Stap op hem toe, stel je voor en begin te praten. Onder meer Björn VDB, Jonathan DM en Paul C hebben jullie dat al voor gedaan.
Tekst: Bert VDS en Carl (26/8/2020), eindredactie: Carl P