Vier HLWM’ers brachten zaterdagavond en zondagochtend een bezoek aan een van Europa’s grootste indoor gay party’s. De ‘Main Party’ van La Démence op zaterdag 28 oktober in Paleis 12 op de Heizel in Brussel.
Zaterdag 28 oktober, een uurtje voor middernacht. Dat is het ‘normale’ tijdstip waarop veel homomannen en de occasionele vrouw ten tonele beginnen te verschijnen. De reden: La Démence: het grootste gay event in België en een van de grootste van Europa.
Naar jaarlijkse gewoonte ging de dag voordien in de Brusselse Fuse-club de eerste dag van het verjaardagsweekend van het event door. De dag nadien, zaterdag, kwam het main event: een gigantisch dansfeest in Paleis 12 op de Heizel. Een feest voor oren en ogen, en occasioneel, voor de liefhebbers van de geur van poppers, ook een feest voor de neus.
Enkele bezoekers van de Babbelkroeg, onder wie de auteur van dit artikel, waren nieuwsgierig naar wat dat zo allemaal inhoudt. Dus trokken we op zaterdagavond met een ticket (52 euro + 7 euro voor een kleine locker) op onze smartphone naar Paleis 12. Het eerste dat ons opviel was de security: een lange rij feestgangers van allerlei pluimage stond aan te schuiven om gefouilleerd te worden. Als we die avond geen geschikte scharrel vonden, dan waren we tenminste al eens betast!
Leer, rubber, harnassen, jockstraps,… het was alsof we een andere wereld waren binnengestapt.
Eens de obligate selfie genomen was voor de ingang met de grote lichtreclame, stonden we in de inkomhal. Daar bevonden zich de lockers en de toiletten. Dat was echter maar bijzaak: de aandacht werd onmiddellijk getrokken door de vele schaars geklede mannen die er rondliepen. Leer, rubber, harnassen, jockstraps,… het was alsof we een andere wereld waren binnengestapt.
Nadat we zelf onze meest gedurfde outfit hadden aangetrokken, stonden we in de gigantische danszaal, met vooraan een enorm podium en in de lucht een tiental grote verlichtingselementen en projectieschermen. De zaal was al aardig volgelopen. Tijd voor een drankje en een professionele foto met een paar fraai uitgedoste spierbundels.
Op naar het main event dan: de dansvloer. Pompende technomuziek met de gekende ritmes van de circuit party’s. Om de paar uur een show met meer dan 20 dansers, allen met haarloze gespierde lijven. Dragqueens met de meest flamboyante outfits om een beetje variatie te brengen. Trampolines, paaldansers, touwdansers die metershoog boven de bezoekers in het rond draaiden… Je kon het niet bedenken of het was er. De 34ste verjaardag van La Démence moest natuurlijk goed gevierd worden!
Af en toe werd een van ons wel eens benaderd door iemand voor een dansje of wat meer, maar die vingen bot.
De temperatuur in het midden van de dansvloer liep al snel op naar tropische waarden. Gelukkig was er her en der wel een queen die met een grote vouwwaaier voor verkoeling zorgde.
Af en toe werd een van ons wel eens benaderd door iemand voor een dansje of wat meer, maar die vingen bot. Gelukkig kostten de drankjes drie keer zoveel als in de Babbelkroeg, anders was er misschien wel iemand met een kikker naar huis gegaan in plaats van met een prins…
Toen we het allemaal wat gezien hadden op het grote binnenplein, zijn we naar de tweede, kleinere dansvloer getrokken. Hier was de muziek en de sfeer iets donkerder en zweteriger. Je door de mensenmassa wurmen betekende af en toe wat zweet op je te krijgen. Niet dat er daarover klachten waren.
Vanuit de tweede zaal kon je naar het balkon, van waarop we zittend op de tribune naar een show konden kijken onder het genot van een drankje. Toen de show voorbij was, trokken we weer naar de immense dansvloer beneden.
De hele avond kwamen we hier en daar bekende gezichten tegen. Grappig hoe je tussen duizenden mensen toch nog het gevoel kan krijgen dat iedereen elkaar kent.
Eens uitgedanst keerde onze groep rond 4.30 uur wintertijd (hoera, een extra uurtje kunnen feesten!) met de taxi terug naar huis, een fijne ervaring rijker.
Tekst: BVDB, foto’s: BVDB en RL
