Onze karaokeavond van eind oktober was opnieuw een schot in de roos. We hebben het uitgehouden tot 4 uur in de ochtend, een half uur langer dan de vorige editie.
Wannes aan de draaitafel, een boek met duizenden populaire liedjes waaruit we konden kiezen, enkele enthousiaste tappers, een verloren gelopen Brit die uiteindelijk ook de microfoon heeft gegrepen en de nakende Halloween (met Dirk G in spinnenwebboxer). Alle ingrediënten voor een geslaagde avond waren aanwezig.
Het Nederlandstalige lied was het populairst. Marco Borsato’s ‘Rood’ werd uit volle borst meegezongen. En Bart Kaëlls ‘De Marie-Louise’ belandde uiteindelijk op de vloer. Bij de niet-Nederlandstalige liedjes zat onder meer werk van Edith Piaf, Mariane Rosenberg, de Beatles…
Ook de duetten waren populair: Koen en Carl, Dirk G en Carl, Koen en Jimmy, Jimmy en Dirk R, Thomas en Franky, Wannes en Carl, Hans en Carl, Jimmy en Chris (de Brit die de weg naar de Babbelkroeg had gevonden)…
Ondertussen tikte de klok genadeloos de uren weg. Eén geluk, toen we om 4 uur de keet sloten, konden we ons troosten met de idee dat het eigenlijk nog maar 3 uur was, want die nacht schakelden we weer over op de wintertijd.
Ik had niet gedacht dat karaoke zo leuk kon zijn. De laatste keer was zo’n. tien jaar geleden met de Pink Devils in Parijs. De volgende keer ben ik opnieuw van de partij.
Carl (4/11/2018)