Na twee jaar met te weinig water kon HLWM eind juni eindelijk nog eens gaan kajakken. De ex-Pink Devils, aangevuld met enkele nog spelende leden die er van in het begin bij waren, trokken voor een lang weekend naar Luxemburg. En Gay Volley Mechelen is aan het beachvolleyballen geslagen.
Kajak
Als het in België warm is, is het warm. De vorige twee edities van de kajaktocht sneuvelden door de hittegolven. Dit jaar zijn we vroeger gaan kajakken. Toen eerder die week het bericht kwam dat het kwik zou stijgen naar 35 graden… Gelukkig was het in Hotton bewolkt en dus koeler dan in de rest van het land.
We (Hendrik, Carl en Koen, Jonathan en Björn, Bart en Brent – een Amerikaan) kwamen samen op zondag 23 juni om 10 uur aan het Rodekruisplein in Mechelen. Hendrik was net de zool van zijn sandaal kwijt. Gelukkig was AS Adventure open.
De zon was op dat punt van de dag nog genadig. Maar het zou warmer worden. Factor 30 tot 50 en het smeren kon beginnen. De tocht ging van Hotton naar Noiseux, over de Ourthe, 12 km. We kregen de instructies om tweemaal rechts te houden en aan de omgevallen boom links te houden, omdat we anders zouden stranden.
Hoewel er volgens de uitbaters genoeg water was, was het bij momenten toch zwoegen. Tot op het punt dat uitstappen de enige optie was. De boot van mijn Team Texas had ook water gemaakt. We moesten in volle rivier de boot omdraaien. Een van onze peddels viel in het water en dreef weg. Dus achter de peddel aan. Het was een strijd om het ding te pakken te krijgen. En de terugtocht naar de kajak, stroomopwaarts dus, viel vooral op de diepere stukken niet mee. Weer bij de boot was Team Texas klaar om verder te gaan, de richting die de paddel was uitgedreven… Om te rotten ben je dan. Ach wel ja, dan ben je tenminste afgekoeld.
De kajaktocht duurde drie uur. De rit terug naar Hotton ging langs de rivier. Toen werd het ons duidelijk hoe ver we eigenlijk hadden gekajakt. ‘Hebben we echt zoveel gekajakt?’, viel in het busje te horen.
De tocht was gedaan, maar het feestje nog niet. We wandelden het dorpje in op zoek naar een dorstlesser. Het café in de buurt van het cultureel centrum was zo vriendelijk om ons een plaats voor een garagepoort te gunnen, zodat we in de schaduw konden zitten. En we kregen honger.
In de dorpskern was er een dorpsfeestje. Daar hadden ze enkel snacks. Dan maar op zoek naar een restaurant. Overal kregen we te horen: ‘Dat is pas vanaf half zes mogelijk.’ Het was toen rond 16 uur. Zelfs de frituur was dicht. We belandden uiteindelijk in Made in Famenne, waar ze ons wel wilden bedienen, op voorwaarde dat we wachtten tot half zes… We zijn blijven zitten.
Moge de weergoden bij de volgende editie iets genadiger zijn en wat meer regen over België strooien in de weken die de kajaktocht voorafgaan.
Pink Devils
Een week later trokken 13 ex-Pink Devils – en nog enkele actieve Pink Devils van het (bijna) eerste uur – voor een erg lang weekend (van donderdag tot zondag) naar Gouvy in de provincie Luxemburg. Mooie, afgelegen boerderij. Vrijdag zonnen en zwemmen in het meer van Bütgenbach. Voor de geplande paintball was het te warm.
Zaterdag naar Luxemburg-stad. Eerst een uitgebreide aperitief bij Bob M, die er woont. Dan naar het centrum voor een wandeling. Maar het was er zo warm… Onze hoofdbekommernis: waar is er een terras in de schaduw. In de late namiddag met de groep naar een escaperoom getrokken. Zes man in een gevangeniscel, zes man in een laboratorium. Binnen het uur waren we buiten. ’s Avonds lekker diner. Zondag een paar kilometer gaan stappen, zoals de Nederlander in het gezelschap steeds weer herhaalde.
Het Pink Devils-weekend, een organisatie van Joris en Ad, is stilaan een traditie. Blijven organiseren, jongens.
De actuele groep Pink Devils trekt in de loop van deze week naar Rome voor de Eurogames, de Europese kampioenschappen sport voor holebi’s. We treden er aan met een eigen ploeg van 14 man. Hou deze website in de gaten voor foto’s en verslagen.
Gay Volley Mechelen
GVM zit sinds eind juni in vakantiemodus. Dat betekent beachvolleyball op de gloednieuwe terreinen van IHAM achter het station. Gelukkig is het iets minder warm dan de voorgaande jaren. Maar zonder liters water red je het toch niet.
Aangenaam volleyballen van 19.30 uur tot zonsondergang. Walter als scheidsrechter, de anderen alles gevend. Anders dan in zaal moet je rekening houden met de sterkte en de richting van de wind. Ook anders dan in zaal, buiten kan je ervan profiteren om tijdens het volleyballen een mooi kleurtje te krijgen.
We blijven tot en met 1 augustus beachen. Ondertussen doen we ook nog mee aan het jaarlijkse Onder den Toren-volleybaltoernooi. Jullie mogen altijd komen kijken of, wat beachvolleybal betreft, meedoen.
Teksten: Bart V en Carl P (8/7/2019) Foto’s: Hendrik, Carl en anderen.